خشنودى و ايمان

امام على عليه السلام : سزاوارترين چيزها به ايمانِ راستين ، رضا و تسليم [در برابر قضاى الهى ]است .

امام على عليه السلام : اگر براستى ايمان دارى ، پس به آنچه به زيان تو و به سود تو حكم (مقدّر) شده است راضى باش و به هيچ كس جز خداوند سبحان اميد مبند و منتظر آن چيزى باش كه دست تقدير [الهى] براى تو آورد .

امام على عليه السلام : خشنودى خوب همنشينى است براى ايمان .

امام حسن عليه السلام : مؤمنى كه از قسمت خود ناخشنود باشد و وضعيت خود را ناچيز شمارد در حالى كه حاكم بر او (تعيين كننده سرنوشتش) خداست ، چگونه مى تواند مؤمن باشد (ادّعاى ايمان كند)؟!

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «سوگند به پروردگار تو كه ايمان نداشته باشند، مگر آن گاه كه تو را داور قرار دهند» ـ فرمود : [منظور ]تسليم، خرسندى، و راضى بودن به قضاى خداست.

امام صادق عليه السلام : بدانيد كه هيچ بنده اى از بندگانِ خدا ، هرگز مؤمن نباشد، مگر آن گاه كه به هر خوب و بدى و خوشايند و ناخوشايندى كه از خدا به او مى رسد راضى باشد .