امام على عليه السلام : هر جاندارى، روزى خود را دارد .
عنه عليه السلام : اُنظُرُوا إِلى النَّملَةِ في صِغَرِ جُثَّتِها ، و لَطافَةِ هَيئَتِها ، لا تَكادُ تُنالُ بلَحظِ البَصَرِ (النَّظَرِ) ··· مَكفُولٌ برِزقِها ، مَرزوقةٌ بوَفقِها ، لا يَغفُلُها المَنَّانُ ، و لا يَحرِمُها الدَيَّانُ، و لَو في الصَّفا اليابِسِ، و الحَجَرِ الجامِسِ .
امام على عليه السلام : اين مورچه[ها] را بنگريد كه با آن همه كوچكى و ظرافت اندام، كه تقريباً به چشم نمى آيد . . . روزى اش تضمين شده و به او روزىِ فراخورِ حالش مى رسد ؛ [خداوند] منّان از او غافل نيست و [پروردگار] حسابگر محرومش نساخته است ، اگر چه در دل تخته سنگى صاف و خشك و يا در ميان صخره اى سخت باشد .
عنه عليه السلام : فهذا غُرابٌ و هذا عُقابٌ ، و هذا حَمامٌ و هذا نَعامٌ ، دَعا كُلَّ طائرٍ باسمِهِ ، و كَفَلَ لَهُ برزقِهِ .
امام على عليه السلام : اين كلاغ است و آن يكى عقاب ، اين كبوتر است و آن ديگرى شترمرغ . هر مرغى را به نامى خوانده و روزى او را ضمانت كرده است .
امام على عليه السلام : خلايق نان خورهاى خدايند . خداوند روزهاى آنها را ضمانت و خوراكشان را مقدّر كرده است .
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ في التَّحميدِ للّه ِِ عزّ و جلّ ـ : و جَعَلَ لِكُلِّ رُوحٍ مِنهُم قُوتا مَعلوما مَقسوما مِن رِزقِهِ ، لا يَنقُصُ مَن زادَهُ ناقِصٌ ، و لا يَزِيدُ مَن نَقَصَ مِنهُم زائدٌ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در حمد و ستايش خداوند عزّ و جلّ ـ فرمود : و از رزقى كه عطا فرموده براى هر جاندارى بهره مشخصى از روزى قرار داده است و به هر كس روزى بيشتر دهد، كسى نمى تواند از آن بكاهد و به هر كس روزى كمتر دهد، كسى نمى تواند بر آن بيفزايد .