تأويل الآيات الظاهرة عن أبي الجارودِ عَمّن سَمِعَ عليّاً عليه السلام يقولُ : العَجَبُ كُلُّ العَجَبِ بينَ جُمادى و رَجَبٍ ، فقامَ رجلٌ فقالَ : يا أميرَ المؤمنينَ، ما هذا العَجَبُ الذي لا تَزالُ تَعجَبُ مِنهُ ؟! فقالَ: ثَكَلَتكَ اُمُّكَ ، و أيُّ عَجَبٍ أعجَبُ مِن أمواتٍ يَضرِبُونَ كُلَّ عَدوٍّ للّه ِِ و لرسولِهِ و لأهلِ بيتِه ؟! .
تأويل الآيات الظاهرة : ابو جارود از قول كسى نقل كرد كه شنيد على عليه السلام مى فرمود : اى شگفتا و شگفتا از ميان جمادى و رجب . مردى برخاست و عرض كرد : اى امير المؤمنين! اين چه امرى است كه پيوسته از آن اظهار شگفتى مى كنى؟! حضرت فرمود : مادرت به عزايت بنشيند! كدام شگفتى بالاتر از اين كه مردگانى با همه دشمنان خدا و رسول او و اهل بيت رسولش بجنگند؟!
بحار الأنوار : قالَ ابنُ الكَوّا لعليٍّ صلّى اللّه ُ علَيهِ : يا أميرَ المؤمنينَ، أ رأيتَ قولَكَ « العَجَبُ كُلُّ العَجَبِ بَينَ جُمادَى و رَجَبٍ»! فقالَ : وَيحَكَ يا أعوَرُ ، هو جَمعُ أشتاتٍ ، و نَشرُ أمواتٍ، و حَصدُ نَباتٍ، و هَناتٌ بَعدَ هَناتٍ، مُهلِكاتٌ مُبِيراتٌ .
بحار الأنوار : ابن كوّاء به على، كه صلوات خدا بر او باد، عرض كرد : اى امير المؤمنين! پس چه شد اينكه مى گفتى : «اى شگفتا و شگفتا از ميان جمادى و رجب» ؟ حضرت فرمود : واى بر تو، اى يك چشم! آن زمان ، زمانى است كه [استخوانهاى ]پراكنده جمع شود و مردگان زنده شوند و گياهان درو شوند و بلاهاى مهلك و نابود كننده يكى پس از ديگرى سر رسند .
بحار الأنوار عن عبدِ اللّه ِ بنِ خفقةَ : قالَ لي أبانُ بنُ تَغلِبَ : مَرَرتُ بقَومٍ يَعِيبُونَ عَلَيَّ
رِوايَتِي عن جعفرٍ عليه السلام ، فقلتُ : كيفَ تَلُومُونّي في رِوايَتِي عن رجلٍ ما سَألتُهُ عن شيءٍ إلاّ قالَ : قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ، قالَ : فَمَرَّ صبيانٌ وهم يُنْشِدُونَ « العَجَبُ كُلُّ العَجَبِ بينَ جُمادى و رَجَبٍ » فَسَألتُهُ عنهُ فقالَ : لِقاءُ الأحياءِ بالأمواتِ .
بحار الأنوار ـ به نقل از عبد اللّه بن خفقه ـ : ابان بن تغلب به من گفت : به گروهى برخوردم كه بر روايت كردن من از [امام ]جعفر صادق عليه السلام خرده مى گرفتند . گفتم : چگونه مرا براى روايت كردن از مردى سرزنش مى كنيد كه هيچ پرسشى از او نكردم مگر آن كه از قول رسول خدا صلى الله عليه و آله جوابم را داد ؟! ابان بن تغلب گفت : عدّه اى كودك مى رفتند و با خود مى خواندند: «اى شگفتا و شگفتا از جمادى تا رجب». و من از امام صادق عليه السلام در اين باره پرسيدم ؛ آن حضرت فرمود : آن زمان، هنگام روبرو شدن زنده ها با مرده هاست .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إذا آنَ قِيامُ القائمِ مُطِرَ الناسُ جُمادَى الآخِرَ و عَشرَةَ أيّامٍ مِن رَجَبٍ مَطرا لَم تَرَ الخَلائقُ مِثلَهُ، فيُنبِتُ اللّه ُ بهِ لُحومَ المؤمنينَ و أبدانَهُم في قُبورِهِم ، و كأنّي أنظُرُ إلَيهِم مُقبِلِينَ مِن قِبَلِ جُهَينَةَ يَنفُضُونَ شُعورَهُم مِنَ التُّرابِ .
امام صادق عليه السلام : چون زمان قيام قائم فرا رسد در ماه جمادى الاُخرى و ده روز از رجب چنان بارانى ببارد كه مردم مانند آن را نديده باشند، پس خداوند به سبب آن باران، گوشت و استخوان مؤمنان را در قبرهايشان بروياند. گويى آنان را مى نگرم كه از طرف جُهَينه، خاك از موهايشان مى تكانند و مى آيند .