رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مِن علاماتِ الشَّقاءِ : جُمودُ العَينِ ، و قَسوَةُ القلبِ ، و شِدَّةُ الحِرصِ في طَلَبِ الرِّزقِ ، و الإصرارُ على الذَّنبِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خشكيدگى چشم (گريان نبودن از خوف خدا)، و سنگدلى، و حرص فراوان در طلب روزى، و اصرار بر گناه از نشانه هاى شقاوت است .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : چهار چيز دل را مى ميراند : گناه روى گناه . . . .
امام على عليه السلام : بزرگترين گناه نزد خداوند، گناهى است كه مرتكبش بر آن اصرار ورزد .
امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه سختى انتقام خداوند را از خود مى داند و همچنان بر گناه خويش اصرار مى ورزد !
الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «···و لَم يُصِرُّوا ···» ـ : الإصرارُ أن يُذنِبَ العَبدُ و لا يَستَغفِرَ ، و لا يُحَدِّثَ نفسَهُ بالتوبةِ فذلكَ الإصرارُ .
امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه « . . . بر آنچه مى كردند پاى نفشارند » ـ فرمود : اصرار بر گناه اين است كه بنده گناه كند و آمرزش نطلبد و در فكر توبه هم نباشد . اين است اصرار [بر گناه] .
امام صادق عليه السلام : اصرار بر گناه به معناى ايمن دانستن خود از عذاب خداست و كسى جز زيانكاران ، خود را از مكر (عذاب و مهلت) خداوند ايمن نداند .