مؤمن را نشايد كه خود را خوار سازد

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه آزادانه، خوارى و زبونى را بپذيرد از ما خاندان نيست .

امام حسين عليه السلام ـ به لشكر يزيد در روز عاشورا ـ فرمود : هلا! اين فرزندْ خوانده (زنا زاده) پسر فرزندْ خوانده مرا ميان دو امر مخيّر كرده است : ميان شمشير و ذلّت . اما هيهات كه من تن به ذلّت و پستى دهم . خدا و رسول او و نياكان پاكيزه و دامنهاى پاك [كه مرا پرورده] و دلهاى غيرتمند و جانهاى والا و بزرگ منش ، خوارى را نپذيرند و هلاكت زبونانه را بر كشته شدن شرافتمندانه ترجيح ندهند .

امام زين العابدين عليه السلام : حتى اگر شتران سرخ موى به من دهند حاضر نيستم تن به كمترين خوارى سپارم .

امام صادق عليه السلام : خداوند تبارك و تعالى اختيار هر كارى را به مؤمن داده است ، مگر اختيار خوار كردن خويشتن را .

مشكاة الأنوار ـ به نقل از داوود رقى ـ : از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود : مؤمن را نشايد كه خويشتن را خوار سازد . عرض شد : چگونه خود را خوار مى سازد؟ فرمود : دست به كارى مى زند كه توانش را ندارد و بدين سان خود را خوار و سرافكنده مى كند .

مشكاة الأنوار ـ به نقل از مفضّل بن عمر ـ : امام صادق عليه السلام فرمود : سزاوار نيست كه مؤمن خود را خوار و زبون سازد ، پرسيدم : چگونه خود را خوار مى كند؟ فرمود : دست به كارى زند كه موجب عذر خواهى شود .