رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنّ موسى بنَ عِمرانَ عليه السلام لَمّا ناجى رَبَّهُ عزّ و جلّ قالَ : يا ربِّ ، أ بَعيدٌ أنتَ مِنّي فَاُنادِيَكَ أمْ قَريبٌ فَاُناجِيَكَ ؟ فأَوحَى اللّه ُ جلّ جلالُهُ : أنا جَلِيسُ مَن ذَكَرَني .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : موسى بن عمران عليه السلام چون با پروردگار خويش به راز و نياز پرداخت عرض كرد : پروردگارا! آيا تو از من دورى تا آوازت دهم يا به من نزديكى تا با تو نجوا كنم؟ خداوند جلّ جلاله وحى فرمود : من همنشين كسى هستم كه مرا ياد كند .
عنه صلى الله عليه و آله : قالَ موسى : يا ربِّ ، أ قَريبٌ أنتَ فَاُناجِيَكَ أمْ بَعيدٌ فَاُنادِيَكَ ؟ فإنّي اُحِسُّ صَوتَكَ و لا أراكَ ، فأَينَ أنتَ؟ فقالَ اللّه ُ : أنا خَلفَكَ و أمامَكَ و عَن يمينِكَ و عَن شِمالِكَ . يا موسى ، أنا جَلِيسُ عَبدِي حينَ يَذكُرُني ، و أنا مَعَهُ إذا دَعانِي .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : موسى عرض كرد : پروردگارا! آيا تو نزديكى تا با تو نجوا كنم؟ يا دورى كه آوازت دهم؟ زيرا صدايت را حس مى كنم اما تو را نمى بينم ، تو كجايى؟
خداوند فرمود : من پشت سر تو و رو به روى تو و طرف راست و چپ تو هستم . اى موسى! من همنشين بنده خود هستم، آن گاه كه مرا ياد مى كند و با او هستم ، هرگاه كه مرا مى خواند .
امام على عليه السلام : كسى كه به ياد خداى سبحان باشد همنشين اوست .