پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نگرانى من براى شما ، از جهت سبك شمردن دين و فروختن حكم و داورى است .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : صارَ دِينُ أحدِكُم لُعقَةً على لسانِهِ ، صَنيعُ مَن قد فَرَغَ مِن عَمَلِهِ ، و أحرَزَ رِضا سَيِّدِهِ ! .
امام على عليه السلام : دين براى هر يك از شما لقلقه زبانتان شده است؛ مانند كسى كه كارش را انجام داده و رضايت سرورش را فراهم آورده باشد !
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إيّاكم و التَّهاوُنَ بأمرِ اللّه ِ عزّ و جلّ ، فإنّه مَن تَهاوَنَ بَأمرِ اللّه ِ أهانَهُ اللّه ُ يومَ القيامةِ .
امام صادق عليه السلام : مبادا فرمان خداوند عزّ و جلّ را خوار شماريد، كه هر كس فرمان خدا را خوار شمارد، خداوند در روز رستاخيز او را خوار گرداند .
عنه عليه السلام ـ لأبي بصيرٍ ـ : يا أبا محمّدٍ ، لقد ذَكَرَكُم اللّه ُ إذ حَكى عن عَدُوِّكم في النارِ بقولِهِ : «و قالُوا ما لَنا لا نَرَى رِجالاً كنّا نَعُدُّهُم مِنَ الأَشْرارِ ···» و اللّه ِ ما عَنى و لا أرادَ بهذا غَيرَكُم ، صِرتُم عندَ أهلِ هذا العالَمِ شِرارَ الناسِ ، و أنتُم و اللّه ِ في الجَنَّةِ تُحبَرُونَ ، و في النارِ تُطلَبُونَ .
امام صادق عليه السلام ـ به ابو بصير ـ فرمود : اى ابو محمد! خداوند از شما ياد كرده، آن جا كه از زبان دشمنان دوزخى شما مى گويد : «و گويند : چرا مردانى را كه از اشرار مى شمرديم، اكنون نمى بينيم؟···»
به خدا قسم، منظور از اين آيه كسى جز شما نيست و شما در نظرِ مردم اين جهان، بدترين مردم هستيد، در حالى كه به خدا سوگند، در بهشت شادمان خواهيد بود و آنان در دوزخ جستجويتان مى كنند [چون به نظرشان شما دوزخى بوده ايد].