رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : تَجَنَّبِ الدَّواءَ ما احتَمَلَ بَدنُكَ الداءَ ، فإذا لم يَحتَمِلِ الداءَ فالدواءُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : تا زمانى كه بدنت بيمارى را تحمل مى كند ، از مصرف دارو پرهيز كن و هرگاه آن را تحمل نكرد ، آنگاه به دارو روى آر .
امام على عليه السلام : مسلمان خود را مداوا نكند مگر آنگاه كه بيمارى او بر سلامتش چيره گردد .
امام على عليه السلام : تا زمانى كه بيمارى با تو مى سازد تو با آن بساز .
امام على عليه السلام : تا زمانى كه بيمارى تو را از پا نينداخته است، خود را در بستر مينداز .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن ظَهَرَت صِحَّتُهُ على سُقْمِهِ فَيُعالِجُ بِشَيءٍ فَماتَ فأنا إلى اللّه ِ مِنهُ بَرِيءٌ .
امام صادق عليه السلام : هر كه سلامتش بر بيمارى اش چيره باشد و با اين حال خود را با چيزى درمان كند و [بر اثر آن ]بميرد من نزد خدا از او بيزارى مى جويم .
امام صادق عليه السلام : سه چيز است كه پيامد ناخوشايند دارد . . . و [ از آن جمله است : ]خوردن دارو بدون بيمارى هر چند شخص از آن دارو سالم بماند .
الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : لَيسَ مِن دواءٍ إلاّ و هو يُهَيِّجُ داءً ، و ليسَ شيءٌ في البَدنِ أنفَعَ مِن إمساكِ اليدِ إلاّ عمّا يَحتاجُ إلَيهِ .
امام كاظم عليه السلام : هيچ دارويى نيست ، مگر آنكه خود بيمارى تازه اى را دامن مى زند . براى بدن چيزى سودمندتر از پرهيز و خوردن غذا در حدّ نياز بدن نيست .
عنه عليه السلام : اِدفَعوا مُعالَجَةَ الأطِبّاءِ ما اندَفَعَ الداءُ عنكُم ، فإنّهُ بِمَنزِلَةِ البِناءِ ، قليلُهُ يَجُرُّ إلى كَثيرِهِ .
امام كاظم عليه السلام : تا زمانى كه بيمارى خود به خود از شما برطرف مى شود ، به معالجه پزشكان روى نياوريد ؛ زيرا كار طبيب مانند بنّاست كه اندك كار او به كار بسيار مى انجامد .