رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن عَظَّمَ صاحِبَ دنيا و أحَبَّهُ لِطَمَعِ دُنياهُ سَخِطَ اللّه ُ علَيهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه دنيا دارى را بزرگ دارد و به طمع دنيايش، او را دوست بدارد، خداوند بر وى خشم گيرد .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا تَضَعوا مَن رَفَعَتهُ التَّقوى ، و لا تَرفَعُوا مَن رَفَعَتهُ الدنيا .
امام على عليه السلام : كسى را كه تقوا بلند مرتبه اش كرده است ، پَست مشماريد و كسى را كه دنيا بالا برده است، بزرگ ندانيد .
نهج البلاغة : ـ الإمامُ عليٌّ عليه السلام و قد لَقِيَهُ عِندَ مَسيرِهِ إلى الشامِ دَهاقِينُ الأنبارِ فَتَرَجَّلوا لَهُ و اشتَدُّوا بينَ يَدَيهِ ـ : ما هذا الذي صَنَعتُمُوهُ ؟ ! فقالوا : خُلُقٌ منّا نُعَظِّمُ به اُمَراءَنا ، فقال : و اللّه ِ ، ما يَنتَفِعُ بهذا اُمَراؤكُم ، و إنّكُم لَتَشُقُّونَ على أنفسِكُم في دُنياكُم ، و تَشْقَونَ بهِ في آخِرَتِكُم، و ما أخسَرَ المَشَقَّةَ وَراءها العِقابُ ، و أربَحَ الدِّعَةَ مَعَها الأمانُ مِنَ النارِ ! .
نهج البلاغة : امام على عليه السلام هنگامى كه به شام مى رفت در سر راه، گروهى از ملاّكان شهر «انبار» به ايشان برخوردند [و براى احترام] از اسبهاى خود پياده شده در ركاب آن حضرت دويدند . فرمود : اين چه كارى است كه مى كنيد؟ عرض كردند : اين روش ماست كه بدان وسيله فرمانروايان خود را احترام مى گذاريم . امام عليه السلام فرمود : به خدا سوگند كه فرمانروايان شما از اين كار سودى نمى برند و شما با اين كار در دنيا خود را به رنج مى افكنيد و در آخرت نيز به بدبختى گرفتار مى آييد . چه زيان آور است رنجى كه در پى آن عذاب باشد، و چه سودبخش است آن آسودگى اى كه رهايى از آتش با آن توأم باشد .