رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : يقولُ اللّه ُ : لولا عَبدي المؤمنُ لَعَصَّبْتُ رأسَ الكافِرِ بعِصابةٍ مِن جَوهَرٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند مى فرمايد : اگر به خاطر بنده مؤمنم نبود بر سر كافر دستارى از جواهر مى بستم .
عنه صلى الله عليه و آله : إنَّ اللّه َ تعالى يَحمِي عَبدَهُ المؤمنَ الدنيا و هو يُحِبُّهُ كما تَحمُونَ مريضَكُمُ الطَّعامَ و الشَّرابَ ، تَخافُونَ علَيهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند متعال بنده مؤمن خود را از دنيا پرهيز مى دهد؛ چون دوستش دارد ، همچنان كه شما ، از ترس جانِ بيمار خود ، او را از خوردن و آشاميدن پرهيز مى دهيد .
عنه صلى الله عليه و آله : إنَّ مِن هَوانِ الدنيا عَلَى اللّه ِ تعالى أنَّ يحيى بنَ زكريّا قَتَلَتهُ امرأةٌ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در خوارى دنيا نزد خداوند متعال همين بس كه يك زن، يحيى بن زكريّا را كشت.
عنه صلى الله عليه و آله : ما مِن شَيءٍ أبغضَ إلى اللّه ِ تعالى مِن الدنيا ، خَلَقَها ثُمَّ عَرَضَها فَلم يَنظُرْ إلَيها ، و لا يَنظُرُ إليها حَتَّى تَقومَ الساعةُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نزد خداوند متعال چيزى مبغوض تر از دنيا نيست . خداوند دنيا را آفريد و سپس آن را به نمايش گذاشت، اما خود به آن نگاه نكرد و تا قيام قيامت نگاهش نخواهد كرد .
عنه صلى الله عليه و آله : لو أنّ الدنيا كانَت تَعدِلُ عند اللّه ِ عزّ و جلّ جَناحَ بَعوضَةٍ ما سَقَى الكافِرَ و الفاجرَ مِنها شَربَةً مِن ماءٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر دنيا نزد خداوند عزّ و جلّ به اندازه پر پشه اى ارزش داشت، هرگز كافر و تبهكار را جرعه اى آب نمى نوشاند .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : دارُها هانَتْ على رَبِّها فَخَلَطَ حلالَها بحرامِها ، و خيرَها بشرِّها ، و حياتَها بمَوتِها ، و حُلوَها بِمُرِّها ، لَم يُصْفِها اللّه ُ تعالى لِأوليائهِ ، و لَم يَضِنَّ بها على أعدائهِ .
امام على عليه السلام : سراى دنيا نزد پروردگار خوار و بى ارزش است ؛ از اين رو ، حلال آن را با حرامش و خوبى اش را با بدى و زندگى اش را با مرگ و شيرينى آن را با تلخى اش آميخت . خداوند متعال دنيا را براى دوستان خود صاف و گوارا نفرمود و در دادن آن به دشمنانش بخل نورزيد .
عنه عليه السلام : ما لَها عندَ اللّه ِ عزّ و جلّ قَدرٌ و لا وَزنٌ ، و لا خَلَقَ فيما بَلَغَنا خَلْقاً أبغَضَ إلَيهِ مِنها ، و لا نَظَرَ إلَيها مُذ خَلَقَها . و لقد عُرِضَت على نبيِّنا صلى الله عليه و آله بمَفاتيحِها و خَزائنِها لا يَنقُصُهُ ذلكَ مِن حَظِّهِ مِنَ الآخِرَةِ ، فَأبَى أن يَقبَلَها لِعِلمِهِ أنَّ اللّه َ عزّ و جلّ أبغَضَ شيئاً فَأبغَضَهُ ، و صَغَّرَ شيئاً فَصَغَّرَهُ .
امام على عليه السلام : دنيا نزد خداوند عزّ و جلّ هيچ قدر و ارزشى ندارد و در ميان آفريدگانش كه ما خبرداريم، هيچ آفريده اى نيافريده است كه در نظرش منفورتر از دنيا باشد و از زمانى كه دنيا را آفريده، به آن نگاه (التفات) نكرده است . دنيا با كليدها و خزانه هايش به پيامبر صلى الله عليه و آله ما پيشنهاد شد، بى آن كه در مقابل آن نصيبى از آخرتش كم شود، اما آن حضرت از پذيرفتن آن سر باز زد ؛ زيرا مى دانست كه خداوند عزّ و جلّ چيزى (دنيا) را دشمن مى دارد؛ پس او نيز دشمنش داشت و چيزى (دنيا) را خُرد مى شمارد او نيز آن را خرد شمرد .
عنه عليه السلام : مِن هَوانِ الدنيا على اللّه ِ أنّهُ لا يُعصى إلاّ فيها ، و لا يُنالُ ما عندَهُ إلاّ بتَركِها .
امام على عليه السلام : در خوارى و بى ارزشى دنيا نزد خداوند همين بس، كه جز در دنيا معصيت او نمى شود و جز با ترك دنيا به آنچه نزد خداست (بهشت و رضوان الهى) نمى توان رسيد .
الإمامُ الحسينُ عليه السلام : إنَّ مِن هَوانِ الدنيا على اللّه تعالى أنَّ رَأسَ يحيى بنِ زكريّا اُهدِيَ إلى بَغِيٍّ مِن بَغايا بني إسرائيلَ .
امام حسين عليه السلام : از بى ارزشى و خوارى دنيا نزد خداى متعال است كه سر يحيى بن زكريّا به فاحشه اى بنى اسرائيلى هديه شد .
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : مِن هَوانِ الدنيا على اللّه ِ تعالى أنَّ يحيى بنَ زكريّا اُهدِيَ رأسُهُ إلى بَغِيٍّ في طَسْتٍ مِن ذَهَبٍ فيهِ تَسلِيةٌ لحُرٍّ فاضِلٍ يرى الناقصَ الدَّنيَّ يَظفِرُ من الدنيا بالحظِّ السَّنيِّ ، كما أصابَت تلكَ الفاجِرَةُ تِلكَ الَهدِيَّةَ العَظيمةَ .
امام زين العابدين عليه السلام : در بى ارزشى و پستى دنيا نزد خداوند متعال همين بس كه سر بريده يحيى بن زكريّا در تشتى زرّين، به فاحشه اى هديه شد . اين خود مايه تسلاّى آزاد مرد با فضيلتى است كه مشاهده كند چگونه يك فرد دون مايه و پست، به بهره اى وافر از دنيا دست مى يابد ، چنان كه آن زن بد كاره به آن تحفه گرانسنگ دست يافت .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى: «و لَو لاَ أن يَكونَ النّاسُ ···» ـ : لو فَعَلَ لكَفَرَ النّاسُ جميعاً .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه : «و اگر نه آن بود كه همه مردم ···» ـ فرمود : اگر خداوند اين كار را مى كرد ، همه مردم كافر مى شدند .
عنه عليه السلام : إنَّه تَبارَكَ وَ تَعالى لَم يُبالِ بنَعيمِ الدنيا لِعَدوِّهِ ساعةً قَطُّ ··· و لَو لا ذلكَ ما قالَ اللّه ُ جلَّ و عزّ في كتابِهِ: «و لَوْ لاَ أنْ يَكُونَ النّاسُ اُمَّةً واحِدةً لَجَعَلْنا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُيُوتِهم سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ . . .» ··· و لَو لا ذلكَ لَما جاءَ في الحديثِ : لَولا أن يَحزَنَ المؤمنُ لَجَعلتُ لِلكافِرِ عِصابةً مِن حديدٍ لا يُصْدَعُ رأسُهُ أبداً .
امام صادق عليه السلام : خداوند تبارك و تعالى هرگز به نعمت دنيا براى دشمن خود، لحظه اى اهميت نداده است··· اگر جز اين بود ، خداوند عزّ و جلّ در كتاب خود نمى فرمود : «و اگر نه اين بود كه همه مردم ، يك امّت مى شدند سقف هاى خانه هاى كسانى را كه خداى رحمان را باور ندارند ، از نقره مى كرديم . . . » . . . و اگر جز اين بود در حديث نمى آمد كه : اگر مؤمن ناراحت نمى شد، براى كافر دستارى آهنى قرار مى دادم تا هرگز سر درد نگيرد .
عنه عليه السلام : مَرَّ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله بِجَدْيٍ أسَكَّ مُلْقَى عَلى مَزْبَلةٍ مَيِّتاً ، فقالَ لأصحابِهِ : كَم يُساوِي هذا ؟ فقالوا : لَعلّهُ لَو كانَ حَيّاً لَم يُساوِ دِرهَماً ، فَقالَ النبيُّ صلى الله عليه و آله : و الذي نَفسِي بيدِهِ! لَلدُّنيا أهوَنُ عَلَى اللّه ِ مِن هذا الجَدْيِ على أهلِهِ .
امام صادق عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله از كنار لاشه بزغاله گوش بريده اى كه در يك زباله دانى افتاده بود، گذشت ؛ به اصحابش فرمود : اين لاشه چند مى ارزد؟ عرض كردند: اگر زنده بود شايد به درهمى هم نمى ارزيد . پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: سوگند به آن كه جانم در دست اوست، هر آينه دنيا در نزد خداوند بى ارزشتر است از اين بزغاله نزد صاحب آن.