رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : ما مِن مُسلمٍ دَعا اللّه َ تعالى بدعوةٍ لَيسَ فيها قَطيعَةُ رَحِمٍ و لا استِجلابُ إثمٍ إلاّ أعطاهُ اللّه ُ تَعالى بها إحدَى خصالٍ ثلاثٍ : إمّا أن يُعَجِّلَ لَهُ الدَّعوةَ ، و إمّا أن يَدَّخِرَها لَهُ في الآخِرَةِ ، و إمّا أن يَرفَعَ عَنهُ مِثلَها مِن السُّوءِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر مسلمانى كه خدا را به دعايى بخواند و آن دعا براى قطع رحم يا رسيدن به گناهى نباشد، خداوند متعال يكى از اين سه كار را در حقّ او مى كند : يا دعايش را در دنيا برآورَد ، يا آن را ذخيره آخرت او قرار دهد، و يا بدى و گزندى را از او دور سازد.
عنه صلى الله عليه و آله : فإذا أتَيتَ بما ذكرتُ لَكَ مِن شرائطِ الدُّعاءِ و أخلَصتَ بِسِرِّكَ لوجهِهِ فَأبشِرْ بِإِحدَى الثلاثِ : إمّا أن يُعجِّلَ لكَ ما سَألتَ ، و إمّا أن يَدَّخِرَ لكَ ما هُو أعظَمُ مِنهُ ، و إمّا أن يَصرِفَ عنكَ مِن البلاءِ ما إن لو أرسَلَهُ عَليكَ لهَلَكتَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه اين شرايط دعا را كه گفتم، رعايت كردى و نيّت و درونت را براى خدا پاك و خالص گردانيدى، بشارت باد تو را به يكى از اين سه چيز : يا خواهشت بزودى برآورده مى شود ، يا بهتر از آن براى تو ذخيره مى گردد ، يا بلايى را از تو بر مى گرداند، كه اگر آن را بر تو مى فرستاد ، نابود مى شدى .
عنه صلى الله عليه و آله : إنَّ رَبَّكم حَيِيٌّ كريمٌ ، يَستَحيِي أن يَبسُطَ العبدُ يَدَيهِ إلَيهِ فَيَرُدَّهُما صِفرا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : همانا پروردگار شما با حيا و بخشنده است و شرم دارد از اين كه بنده دست [خواهش] به سوى او بگشايد و دست خالى بازش گرداند .
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : المؤمنُ مِن دُعائهِ على ثلاثٍ: إمّا أن يُدَّخَرَ لَهُ ، و إمّا أن يُعَجَّلَ لَهُ ، و إمّا أن يَدْفَعَ عَنهُ بَلاءً يُريدُ أن يُصِيبَهُ .
امام زين العابدين عليه السلام : دعاى مؤمن از سه حال خارج نيست : يا برايش ذخيره مى گردد ، يا در دنيا برآورده مى شود ، يا بلايى را كه مى خواهد به او برسد، دفع مى كند .
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنَّ اللّه َ إذا أحَبَّ عبدا غَتَّهُ بالبلاءِ غَتّاً و ثَجَّهُ به عَليهِ ثَجّاً ، فإذا دعاهُ قالَ : لَبَّيكَ عبدِي لَبَّيكَ ، لَئن عَجَّلتُ ما سألتَ إنّي على ذلكَ لَقادرٌ، و لئن أخَّرتُ فما ادَّخَرتُ لكَ عِندي خيرٌ لكَ .
امام باقر عليه السلام : هر گاه خداوند بنده اى را دوست بدارد ، او را در فشارِ شديدِ بلا قرار دهد و باران بلا بر سرش فرو ريزاند ؛ پس چون به درگاه او دعا كند ، فرمايد : لبّيك بنده من ، لبّيك . اگر [خواهى ]خواسته تو را در دنيا دهم من بر انجام آن قادرم ، اما اگر به تأخير اندازم پس آنچه در نزد خود برايت ذخيره كنم ، براى تو بهتر است .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ الربَّ لَيَلِي حسابَ المؤمنِ فيقولُ : تَعرِفُ هذا الحسابَ ؟ فيقولُ : لا يا ربِّ ، فيقولُ : دَعَوتَني في ليلةِ كذا و كذا في كذا و كذا فَذَخَرتُها لَكَ . قالَ: فمِمّا يَرَى من عَظَمةِ ثوابِ اللّه ِ يقولُ : يا ربِّ ليتَ إنّكَ لَم تَكُن عَجَّلتَ لي شيئا و ادَّخَرتَهُ لي .
امام صادق عليه السلام : خداوند به حساب مؤمن رسيدگى مى كند و به او مى فرمايد : اين حساب را مى شناسى؟ عرض مى كند : نه ، اى پروردگار من . خداوند مى فرمايد : در فلان و بهمان شب ، چنين و چنان دعايى (خواهشى)كردى و من آن را براى تو اندوختم. آن مؤمن چون عظمت پاداش خدا را مى بيند ، عرض مى كند : اى پروردگار من! كاش هيچ دعا و خواهش مرا در دنيا برآورده نمى كردى و آنها را براى [آخرت ]من مى اندوختى .
عنه عليه السلام : يَتَمَنّى المؤمنُ أنّه لم يُستَجَبْ لَهُ دَعوَةٌ في الدنيا مِمّا يَرى مِن حُسنِ الثوابِ .
امام صادق عليه السلام : مؤمن پاداش نيك (چشم گير) آخرت را كه مى بيند آرزو مى كند كاش هيچ دعايى از او در دنيا مستجاب نمى شد .