مؤمن در بيم و اميد به سر مى برد

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر اندازه رحمت خدا را بدانيد بر آن تكيه خواهيد كرد و جز اندكى عمل نخواهيد كرد و اگر اندازه خشم خدا را بدانيد خواهيد پنداشت كه هرگز نجات نمى يابيد .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر مؤمن از كيفر خدا آگاه بود، هيچ كسى به بهشت اميد نمى بست و اگر كافر از رحمت خدا آگاه بود هيچ كسى از بهشت نوميد نمى شد .

امام على عليه السلام : بهترين كارها، برابر بودن بيم و اميد است .

امام على عليه السلام : از پروردگارت چنان بترس كه تو را از اميد بستن به او باز دارد و چونان كسى به او اميد بند كه اُميدش خالى از ترس نيست.

امام على عليه السلام : اگر مى توانيد ميان ترس شديد از خدا و خوش گمانيتان به او ، جمع كنيد ؛ زيرا خوش گمانى (اميدوارى) بنده به خدا، به اندازه بيم او از پروردگارش مى باشد. خوش گمانترين مردم به خداوند، خدا ترس ترين آنان است .

امام صادق عليه السلام : سزاوار است كه مؤمن از خداوند چنان بترسد كه گويى بر لبه دوزخ قرار دارد، و به او چنان اميدوار باشد كه گويى اهل بهشت است .

امام صادق عليه السلام : به خداوند چنان اميدوار باش كه تو را بر انجام گناهان بى پروا نكند و از خدا چنان بترس كه تو را از رحمت او نوميد نسازد .

امام صادق عليه السلام : پدرم عليه السلام مى فرمود: هيچ بنده مؤمنى نيست مگر آن كه در دلش دو نور است : نور ترس و نور اميد كه اگر هر يك از آنها را وزن كنى بر ديگرى فزونى نيابد .

امام صادق عليه السلام : از سفارشهاى لقمان به فرزندش اين بود: از خداوند عزّ و جلّ چنان بترس كه اگر نيكىِ جنّ و انس را نزدش آورى [باز گمان كنى كه] تو را عذاب كند و به او چنان اميدوار باش كه اگر گناهان جنّ و انس را نزدش ببرى، تو را خواهد بخشيد .

لقمان عليه السلام ـ در اندرز به فرزندش ـ فرمود : فرزندم ! داراى دو دل باش : با يك دل از خدا بترس ، ترسى كه در آن تفريط راه نيابد و با دلى ديگر به خدا اميدوار باش ، اميدى كه تو را غرّه نسازد .