رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : الأخْلاقُ مَنائحُ مِن اللّه ِ عزّ و جلّ، فإذا أحَبَّ عَبدا مَنحَهُ خُلقا حَسَنا ، و إذا أبْغَضَ عَبدا مَنحَهُ خُلقا سَيّئا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خويها داده هايى از جانب خداوند عزّ و جلّ هستند . پس ، هرگاه خداوند بنده اى را دوست بدارد ، خوى نيكو بدو عطا كند و هرگاه بنده اى را دشمن بدارد، خوى ناپسند به وى دهد .
امام على عليه السلام : حُسن اخلاق، دليل بر شرافت خانوادگى است .
امام على عليه السلام : پاك نژادترين مردمان، خوش اخلاقترين آنهاست .
الكافي عن إسحاقَ بنِ عمّارٍ عن الإمامِ الصّادقِ عليه السلام : الخُلـقُ مَنيحَةٌ يَمنَحُها اللّه ُ عزّ و جلّ خَلقَهُ ، فمِنهُ سَجِيَّةٌ ، و مِنهُ نِيَّةٌ . فَقُلْتُ : فأيَّتُهُما أفضَلُ ؟ فقالَ : صاحِبُ السَّجِيَّةِ هُو مَجْبولٌ لا يَستَطيعُ غَيرَهُ ، و صاحِبُ النِّيَّةِ يَصْبِرُ على الطّاعَةِ تَصَبُّرا ، فهُو أفْضَلُهُما .
الكافى ـ به نقل از اسحاق بن عمّار ـ : امام صادق عليه السلام فرمود: خُلق و خوى ، بخششى است كه خداوند عزّ و جلّ به آفريدگانش مى دهد. برخى از آنها غريزى است و برخى به نيّت و قصد است [و با تصميم و تمرين به دست مى آيد] . عرض كردم: كدام يك از اين دو بهتر است؟ فرمود: كسى كه خوىِ غريزى دارد، بر آن سرشته شده و جز آن نتواند كند و صاحب خوى اكتسابى ، بر انجام طاعت صبورى مى ورزد، پس اين بهتر است.