خداشناسى حيوانات

الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : إنَّ النّاسَ أصابَهُم قَحْطٌ شَديدٌ على عَهد سُليمانَ بنِ داوودَ عليهما السلام ، فشَكَوا ذلكَ إلَيهِ و طَلَبوا إلَيهِ أنْ يَسْتَسْقيَ لَهُم . فقالَ لَهُم: إذا صَلّيتُ الغَداةَ مَضَيْتُ ، فلَمّا صلّى الغَداةَ مَضى و مَضَوا ، فلَمّا أنْ كانَ في بعضِ الطَّريقِ إذا هُو بنَمْلَةٍ رافِعَةٍ يَدَها إلى السّماءِ ، واضِعَةٍ قَدَمَيها إلى الأرضِ و هِي تقولُ : اللّهُمّ إنّا خَلْقٌ مِن خَلْقِكَ ، و لا غِنى بِنا عن رِزْقِكَ ، فلا تُهْلِكْنا بذُنوبِ بَني آدَمَ ، فقالَ سُليمانُ عليه السلام : ارجِعوا فقد سُقِيتُم بغَيرِكُم . قالَ : فسُقُوا في ذلكَ العامِ ما لم يُسْقَوا مِثْلَهُ قَطُّ .

امام كاظم عليه السلام : در عهد سليمان بن داوود عليه السلام مردم گرفتار خشك سالى سختى شدند. پس ، به آن حضرت شكايت برده از ايشان خواستند كه طلب باران كند . سليمان عليه السلام فرمود : بعد از نماز صبح براى طلب باران بيرون خواهم رفت . چون نماز صبح را خواند به همراه مردم بيرون رفت . در راه مورچه اى را ديد كه بر دو پاى خود ايستاده و دست به آسمان برداشته است و مى گويد : پروردگارا! ما نيز از آفريدگان تو هستيم و از روزى تو بى نياز نيستيم .ما را به سبب گناهان آدميان هلاك مفرما . در اين هنگام سليمان عليه السلام به مردم گفت : برگرديد كه به سبب موجوداتى جز شما، باران داده شديد . پس در آن سال چنان بارانى بر ايشان باريدن گرفت كه هرگز مانند آن را به خود نديده بودند .