رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنّي صَلَّيتُ صَلاةَ رَغْبَةٍ
و رَهْبَةٍ و سألتُ ربّي ثَلاثا ، فأعطاني اثنَتَينِ و مَنَعني واحِدَةً ؛ سألتُهُ أنْ لا يَبْتَليَ اُمَّتي بالسِّنينَ ففَعَلَ ، و سألتُهُ أنْ لا يُظْهِرَ علَيهِم عَدُوَّهُم ففَعَلَ ، و سألتُهُ أنْ لا يَلْبِسَهُم شِيَعا فأبى علَيَّ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : من نماز بيم و اميد گزاردم و سه چيز از پروردگارم طلبيدم كه دو تاى آنها را به من داد و يكى ديگر را نداد. از خداوند خواستم امّت مرا به قحطى گرفتار نكند ، پذيرفت . خواستم دشمنشان را بر آنان چيره نگرداند پذيرفت. خواستم كه جامه پراكندگى بر آنان نپوشاند، نپذيرفت.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ لَمّا قالَ لَه بعضُ اليَهودِ : ما دَفَنْتُم نَبيَّكُم حتّى اخْتَلَفْتُم فيهِ ! ـ : إنَّما اخْتَلَفْنا عَنهُ لا فيهِ ، و لكنَّكُم ما جَفّتْ أرْجُلُكُم مِن البَحرِ حتّى قُلْتُم لنَبيِّكُم : «اجْعَلْ لَنا إلها كَما لَهُمْ ءآلِهَةٌ قالَ إنَّكُمْ قَومٌ تَجْهَلُونَ» .
.
امام على عليه السلام ـ در پاسخ به يهوديى كه به امام عليه السلام گفت: هنوز پيامبر خود را دفن نكرده درباره او دچار اختلاف شديد! ـ فرمود : ما، در جانشينى او اختلاف كرديم نه درباره خود او. اما شما، هنوز پاهايتان از آب دريا نخشكيده بود كه به پيامبرتان گفتيد : «همچنان كه آنان را خدايان است براى ما نيز خدايى در نظر گير ، پس او گفت : شما مردمى نادانيد».
الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ في قولهِ تعالى : «أوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعَا» ـ : و هُو اخْتِلافٌ في الدِّينِ و طَعْنُ بَعضِكُم على بَعضِ . «و يُذيقَ بَعْضَكُم بَأسَ بَعْضٍ» و هُو أنْ يَقْتُلَ بَعضُكُم بَعْضا ، و كُلُّ هذا في أهلِ القِبْلَةِ .
امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «يا جامه، پراكندگى بر شما بپوشاند» ـ فرمود : مقصود پراكندگى در دين و انگ زدن آنان به يكديگر است . «و خشم و كين گروهى را به گروه ديگر بچشاند» اين است كه يكديگر را مى كشند . و همه اينها درباره مسلمانان است .