مشاجره

امام على عليه السلام : مشاجره ، نادانى انسان را آشكار مى كند و چيزى به [مطلبِ] حقّ او نمى افزايد.

امام على عليه السلام : آن كه در مشاجره زياده روى كند، گنهكار است و آن كه در مشاجره كوتاهى كند، [بر خود ]ستم كرده است. مشاجره گر نمى تواند تقواى الهى داشته باشد .

امام باقر عليه السلام : مشاجره، دين را نابود و عمل را باطل مى كند و شكّ و ترديد به بار مى آورد .

امام باقر عليه السلام : از مشاجرات بپرهيزيد كه شكّ و ترديد به بار مى آورند و عمل را بى اجر مى كنند و مشاجره كننده را نابود مى گردانند و بسا كه انسان [در هنگام مجادله كردن] سخنى نا بخشودنى به زبان آورد .

امام باقر عليه السلام : از مشاجره گران و دروغگويان بپرهيزيد ؛ چه، آنان، آنچه را بايد بياموزند رها كرده اند ، امّا براى آموختن آنچه به آموختنش فرمان ندارند، خود را به زحمت مى اندازند، چندان كه در فراگرفتن علم آسمان خود را به تكلّف وا مى دارند .

امام صادق عليه السلام : مشاجره نكند، مگر كسى كه از آنچه در سينه دارد، به تنگ آمده باشد .

امام صادق عليه السلام : مشاجره نكند، مگر آن كه در دين خود شك دارد، يا كسى كه ورع ندارد .

امام صادق عليه السلام : از مشاجره كردن بپرهيزيد كه آن دل را مشغول مى كند و موجب نفاق مى شود و كينه به بار مى آورد.

امام صادق عليه السلام : از مشاجره كردن در دين بپرهيزيد، كه آن، دل را از ياد خداوند عزّ و جلّ باز مى دارد و موجب نفاق مى شود و كينه به بار مى آورد و راه بر دروغ مى گشايد .

الكافى ـ به نقل از غياث بن إبراهيم ـ : امام صادق عليه السلام هرگاه بر گروهى مى گذشت كه مشغول مشاجره كردن بودند، از آنها رد نمى شد، مگر آن كه سه بار با صداى بلند مى فرمود : از خدا بترسيد .

امام كاظم عليه السلام : به ياران خود دستور بده كه زبانشان را نگه دارند و مشاجره كردن در دين را وا گذارند و در عبادت خداوند عزّ و جلّ بكوشند .