حقوق مؤمنان بر يكديگر

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مسلمان را بر مسلمان شش حقّ است: هرگاه با وى رو به رو شدى سلام كن ، هر گاه تو را دعوت كرد اجابتش كن ، اگر از تو راهنمايى خواست او را راهنمايى كن ، هرگاه عطسه كرد و الحمد للّه گفت به او «يَرْحَمُكَ اللّه » بگو، اگر بيمار شد به عيادتش برو و چون درگذشت در تشييع جنازه اش شركت كن .

امام زين العابدين عليه السلام : حقّ برادرت اين است كه بدانى او دست تو و عزت تو و نيروى توست. پس مبادا او را حربه اى براى نافرمانى خدا، و پشتوانه اى براى ستم كردن به بندگان خدا قرار دهى ؛ از يارى رساندن او در برابر دشمنش و خيرخواهى براى او فروگذار مباش ؛ اگر فرمانبردار خدا بود چه بهتر، و گرنه بايد خداوند نزد تو گراميتر از او باشد.

امام باقر عليه السلام : از حقوق مؤمن بر مؤمن اين است كه گرسنگى او را بزدايد ، بدن برهنه اش را بپوشاند ، اندوهش را برطرف سازد، قرضش را بپردازد و پس از مرگش به زن و فرزندان او رسيدگى كند .

امام صادق عليه السلام : حقّ مسلمان بر مسلمان اين است كه تا برادرش گرسنه است، او سير و پُر نخورد و تا برادرش تشنه است، او سيراب نگردد و تا برادرش برهنه است، او خود را نپوشاند .

امام صادق عليه السلام : مؤمن را بر مؤمن هفت حقّ است كه خداوند عزّ و جلّ آنها را بر او واجب كرده است و خدا درباره آنها از او بازخواست مى كند: او را در چشم خود بزرگ شمارد ، در دل دوستش بدارد ، با مال و دارايى خود ياريش رساند ، بر او همان پسندد كه بر خود مى پسندد ، غيبت او را حرام شمارد ، در بيمارى به عيادتش رود ، در تشييع جنازه اش شركت كند و بعد از مرگ جز به خوبى از وى ياد نكند .

الكافى ـ به نقل از معلّى بن خنيس ـ : از امام صادق عليه السلام درباره حقّ مؤمن سؤال كردم حضرت فرمود: حقّ مؤمن بر مؤمن هفتاد حقّ است كه من تنها هفت حقّ را برايت مى گويم و من بيمناكم و مى هراسم كه تاب نياورى
گفتم: ان شاء اللّه تاب مى آورم ، فرمود: تا او گرسنه است تو سير نخورى، تا او برهنه است تو نپوشى و راهنماى او باشى و لباس او باشى كه بپوشد و زبان او باشى كه بدان سخن گويد و هر چه براى خود دوست دارى براى او دوست بدارى و اگر كنيزى در اختيار دارى براى او بفرست و شب و روز سعى در برآوردن حوائج او نما وقتى اين چنين كردى به ولايت ما كه ولايت خداوند است نائل مى شوى .

امام كاظم عليه السلام : از جمله حقوق واجب برادرت اين است كه آنچه را براى دنيا و آخرت او سودمند است از وى پوشيده ندارى ، كينه اش را به دل نگيرى، هر چند بد كند ، هرگاه تو را دعوت كرد دعوتش را اجابت كنى ، او را در مقابل دشمنش تنها نگذارى، هرچند به او از تو نزديكتر باشد و در هنگام بيمارى به عيادتش بروى .

امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از حقّ مؤمن بر مؤمن ـ فرمود : از جمله حقوق مؤمن بر مؤمن اين است كه در دل او را دوست بدارد ، با مال و ثروتش او را كمك رساند ··· و به او «اُفّ» نگويد، كه اگر چنين بگويد ديگر ميان آنها پيوند دوستى نباشد و اگر به او بگويد : تو دشمن من هستى، يكى از آن دو ، ديگرى را كافر شمرده است؛ هرگاه به او تهمتى زند، ايمان در دلش آب شود، همان گونه كه نمك در آب حل مى شود.