امام على عليه السلام :كسى كه گفتارش راست است، حجّتش قوى است.
عنه عليه السلام :إنَّهُ ليَس لِهالِكٍ هَلكَ مَن يَعْذِرُهُ في تَعَمُّدِ ضَلالَةٍ حَسِبَها هُدىً ، و لا تَرْكِ حَقٍّ حَسِبَهُ ضَلالَةً .
امام على عليه السلام :كسى كه ضلالت را به عمد هدايت پندارد، و حقّ را گمراهى انگارد و آن را فرو گذارد و بدين سبب به هلاكت و نابودى درافتد، عذرش پذيرفته نيست.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ و قد سُئلَ عن حُجّةِ اللّه ِ على العِبادِ ـ : أنْ يَقولوا ما يَعْلَمونَ ، و يَقِفوا عِند ما لا يَعْلَمونَ .
امام باقر عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از حجّت خدا بر بندگان ـ فرمود : اين است كه آنچه مى دانند بگويند و از اظهار نظر پيرامون آنچه نمى دانند خوددارى ورزند.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن شَكَّ أو ظَنَّ فأقامَ على أحَدِهِما أحْبَطَ اللّه ُ عَمَلَهُ ، إنَّ حُجَّةَ اللّه ِ هِي الحُجَّةُ الواضِحَةُ .
امام صادق عليه السلام :هر كس بر اساس شكّ يا گمان عمل كند، خداوند عملش را باطل گرداند؛ زيرا حجّت خدا روشن و آشكار است.
امام صادق عليه السلام :خداوند به وسيله آنچه به مردم داده و شناسانده، بر آنان اقامه حجّت كرده است.
عنه عليه السلام :ما مِن عَبدٍ إلاّ و للّه ِ علَيهِ حُجّةٌ : إمّا في ذَنبٍ اقْتَرَفهُ ، و إمّا في نِعمَةٍ قَصّرَ في شُكْرِها .
امام صادق عليه السلام :هيچ بنده اى نيست مگر آن كه خدا بر او حجّت دارد: يا در گناهى كه مرتكب شده و يا در نعمتى كه در شكرش كوتاهى كرده است.