عيسى عليه السلام ـ لمّا سُئلَ عن عَملٍ واحدٍ يُورِثُ محبَّةَ اللّه ِ ـ : أبْغِضوا الدُّنيا يُحْبِبْكُمُ اللّه ُ .
مسيح عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش از يك كار كه دوستى خدا را فرا آورد ـ فرمود : دنيا را دشمن داريد، خدا شما را دوست خواهد داشت.
إرشاد القلوب ـ في حديثِ المِعراجِ ـ : يا محمّدُ ، وَجَبتْ مَحَبَّتي للمُتَحابِّينَ فِيَّ ، و وَجَبتْ مَحَبَّتي للمُتَعاطِفينَ فِيَّ ، و وَجَبتْ مَحَبَّتي للمُتَواصِلينَ فِيَّ ، و وَجَبتْ مَحَبَّتي للمُتَوكِّلينَ عَلَيَّ ، و لَيس لمَحَبَّتي عَلَمٌ و لا غايَةٌ و لا نِهايَةٌ ، و كُلَّما رَفَعْتُ لَهُم عَلَما وَضَعْتُ لَهُم عَلَما .
ارشاد القلوب :در حديث معراج آمده است: اى محمد! من آنان را كه به خاطر من با يكديگر دوستى ورزند دوست دارم، آنان را كه به خاطر من به هم مهر ورزند دوست دارم، آنان را كه به خاطر من با يكديگر پيوند و ارتباط برقرار كنند دوست دارم، آنان را كه به من توكل كنند دوست دارم. دوستى مرا نشانى و فرجامى و پايانى نيست. هر نشانى را كه براى آنان بالا برم نشانى را پايين آورم.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :محبّت خدا بر كسى كه به خشم آيد ولى خويشتندارى ورزد، واجب آمده است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس زياد به ياد مرگ باشد، خداوند دوستش دارد.
عنه صلى الله عليه و آله ـ و قد قالَ لَه رجُلٌ : اُحِبُّ أنْ أكونَ مِن أحبّاءِ اللّه ِ و رسولهِ ـ : أحِبَّ ما أحَبَّ اللّه ُ و رسولُهُ ، و أبْغِضْ ما أبْغَضَ اللّه ُ و رسولُهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به مردى كه عرض كرد: دوست دارم از دوستان خدا و پيامبرش باشم ـ فرمود : آنچه را خدا و پيامبرش دوست دارند دوست بدار و آنچه را خدا و پيامبرش دشمن دارند، دشمن بدار.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :اعلَمْ رحِمَكَ اللّه ُ أنّه لا تُنالُ مَحبَّةُ اللّه ِ إلاّ ببُغْضِ كثيرٍ مِن النّاسِ ، و لا وَلايَتُهُ إلاّ بمُعاداتِهِم ، و فَوتُ ذلكَ قَليلٌ يَسيرٌ لدَرْكِ ذلكَ مِن اللّه ِ لقَومٍ يَعْلَمونَ .
امام باقر عليه السلام :خدايت رحمت كناد! بدان كه محبّت خدا را به دست نياورى، مگر با دشمنى ورزيدن با بسيارى از مردم، و به دوستى و ولايت او نرسى، مگر با دشمنى كردن با ايشان؛ اين از دست دادن [مردم] در مقابل رسيدن به [محبّت و دوستى] خدا، در نظر كسانى كه [به ارزش كار] آگاهند، بسيار ناچيز است .
امام صادق عليه السلام :محبّت خداوند عزّ و جلّ را جُستم، و آن را در دشمنى با گنهكاران يافتم.
عنه عليه السلام :إذا تَخَلّى المؤمنُ مِن الدُّنيا سَما و وَجَدَ حَلاوَةَ حُبِّ اللّه ِ ، و كانَ عندَ أهلِ الدُّنيا كأنَّهُ قد خُولِطَ ، و إنَّما خالَطَ القَومَ حَلاوَةُ حُبِّ اللّه ِ فلَم يَشْتَغلوا بغَيرِهِ .
امام صادق عليه السلام :هرگاه مؤمن از دنيا كنار كشد بلند مرتبه گردد و شيرينى محبت خدا را دريابد و نزد دنيا پرستان چون ديوانه نمايد، در صورتى كه شيرينى محبت خدا با آنها درآميخته است و از اين رو دل را جز به او مشغول نكرده اند.
عنه عليه السلام :قالَ اللّه ُ تباركَ و تعالى : ما تَحبَّبَ إليَّ عبدي بأحَبَّ مِمّا افْتَرَضتُ علَيهِ .
امام صادق عليه السلام :خداوند تبارك و تعالى فرموده است: بنده با هيچ كارى محبوب تر از عمل به آنچه بر او واجب كرده ام محبوب من نمى شود.