رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :مَن منَعَ الماعُونَ جارَهُ مَنَعهُ اللّه ُ خَيْرَهُ يَومَ القِيامَةِ ، و وَكَلَهُ إلى نَفْسِهِ ، و مَن وَكَلَهُ إلى نَفْسِهِ فما أسْوَأَ حالَهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس كالايى از همسايه خود دريغ دارد، خداوند، در روز رستاخيز، خير خود را از او دريغ دارد و او را به خودش وا گذارد و چه بد وضعى دارد كسى كه خداوند او را به حال خودش وا گذارد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به من ايمان نياورده است آن كه شب با شكم سير بخوابد و همسايه مسلمانش گرسنه باشد.
عنه صلى الله عليه و آله :ما آمَنَ بي مَن باتَ شَبْعانَ و جارُهُ طاوِيا ، ما آمَنَ بي مَن باتَ كاسِيا و جارُهُ عارِيا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به من ايمان نياورده است آن كه شب سير بخوابد و همسايه اش گرسنه باشد. به من ايمان نياورده است آن كه شب پوشيده بخوابد و همسايه اش برهنه باشد.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : ما آمَنَ بي مَن باتَ شَبْعانَ و جارُهُ جائعٌ . قالَ : و ما مِن أهلِ قريةٍ يَبِيتُ و فيهِم جائعٌ ، يَنظُرُ اللّه ُ إليهِم يومَ القِيامَةِ .
امام باقر عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: به من ايمان نياورده است آن كه شب را با شكم سير بخوابد و همسايه اش گرسنه باشد. فرمود: اهل هر آبادى كه شب را بگذرانند و در ميان ايشان گرسنه اى باشد ، روز قيامت خداوند به آنان نظر رحمت نمى افكند.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ عن آبائِهِ عليهم السلام ـ : عن أميرِ المؤمنينَ عليه السلام أنّهُ سَمِعَ النبيَ صلى الله عليه و آله يقولُ لأصحابِهِ يَوما : ما آمَن باللّه ِ و اليَومِ الآخِرِ مَن باتَ شَبْعانَ و جارُهُ جائعٌ ، فقُلْنا: هَلَكْنا يا رسولَ اللّه ِ ! فقالَ : مِن فَضْلِ طَعامِكُم و مِن فَضْلِ تَمْرِكُم و وَرِقِكُم و خَلَقِكُم و خِرَقِكُم ، تُطْفؤونَ بها غَضبَ الرَّبِّ .
امام صادق عليه السلام ـ به نقل از پدرانش عليهم السلام ـ فرمود : امام على عليه السلام از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله شنيد كه به اصحابش فرمود: به خدا و روز قيامت ايمان نياورده است كسى كه شب سير بخوابد و همسايه اش گرسنه باشد. عرض كرديم: اى رسول خدا! ما [كه با اين سخن] نابود شديم. پيامبر فرمود: شما با خوراك اضافى و با مازاد خرما و پولتان و لباسهاى كهنه و فرسوده تان، خشم خدا را فرو نشانيد.