الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّي لَأَرفَعُ نَفْسي أنْ تَكونَ حاجَةٌ لا يَسَعُها جُودي ، أو جَهْلٌ لا يَسَعُهُ حِلْمي ، أو ذَنبٌ لا يَسَعُهُ عَفْوي ، أو أنْ يكونَ زمانٌ أطوَلَ مِن زماني .
امام على عليه السلام :من خود را برتر از آن مى دانم كه نيازى باشد و بخشندگى من گنجايشِ آن را نداشته باشد، يا رفتار جهالت آميزى باشد و بردبارى من تحمّلش را نداشته باشد، يا گناهى باشد و گذشت من آن را فرا نگيرد، يا زمانى درازتر از زمان من باشد.
امام على عليه السلام :آنچه را به دست مى آورى ، ببخش تا مورد ستايش قرار گيرى.
امام على عليه السلام :بخشندگىِ تهيدست، او را ارجمند مى سازد و بخلِ توانگر خوارش مى كند.
امام على عليه السلام :بخشندگى مرد ، او را محبوب دشمنانش مى كند و بخلش ، او را [حتّى ]نزد فرزندانش منفور مى سازد.
عنه عليه السلام :جُودوا في اللّه ِ و جاهِدوا أنفسَكُم على طاعَتِهِ يعْظمْ لكُمُ الجَزاء و يحسن لكُمُ الْحَباء .
امام على عليه السلام :به خاطر خدا بخشش كنيد و در راه طاعت او با نفْسهايتان بجنگيد، تا پاداشتان بزرگ و عطيّه تان نيكو گردد.
امام على عليه السلام :بخشندگى ، از بزرگ منشى است.
امام على عليه السلام :بخشندگى، نگهبان آبروهاست.
امام على عليه السلام :بخشندگى، عزّتى نقد است.
امام حسين عليه السلام :هر كه بخشنده باشد ، آقايى كند.