رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :افْتَخَرتِ الجَنّةُ و النّارُ ، فقالتِ النّارُ : يا رَبِّ ، يَدخُلُني الجَبابِرَةُ و المُتَكبِّرونَ و المُلوكُ و الأشرافُ ! و قالتِ الجنّةُ : أيْ رَبِّ ، يَدخُلُني الضُّعَفاءُ و الفُقَراءُ و المَساكينُ!
فيقولُ اللّه ُ للنّارِ : أنتِ عذابياُ صيبُ بكِ مَن أشاءُ . و قالَ للجنّةِ : أنتِ رَحمتي وَسِعَتْ كُلَّ شيءٍ ، و لكلِّ واحدةٍ مِنكُما مِلْؤها ، فيُلْقى فيها أهْلُها فَتقولُ : هَل مِن مَزيدٍ ؟! و يُلْقى فيها وَ تَقولُ : هَل مِن مَزيدٍ ؟!
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهشت و دوزخ هر يك به خود نازيدند. دوزخ گفت: پروردگارا! جبّاران و گردنفرازان و پادشاهان و اشراف بر من درآيند! بهشت گفت: پروردگارا! نا توانان و بينوايان و مستمندان بر من وارد شوند!
پس، خداوند به دوزخ مى فرمايد: تو عذاب منى و من آن را به هر كس كه خواهم ، برسانم. و به بهشت فرمود: تو رحمت منى كه همه چيز را فراگرفته است و هر يك از شما گنجايش خود را دارد. پس، دوزخيان به دوزخ افكنده مى شوند، ولى دوزخ مى گويد: آيا باز هم هست؟! و بهشتيان نيز به بهشت برده مى شود و بهشت نيز مى گويد: آيا باز هم هست؟!
عنه صلى الله عليه و آله :و جَهنّمُ تقولُ : هَل مِن مَزيدٍ ؟! حتّى يَضَعَ فيها رَبُّ العالَمينَ ما شاءَ اللّه ُ أنْ يَضعَ ، فتُقْبَضُ و تُغَرْغِرُ كما تُغَرْغِرُ المَزادَةُ الجديدةُ إذا مُلِئتْ ، و تقولُ : قَطّ قَطّ !
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دوزخ مى گويد: آيا باز هم هست؟! و پروردگار جهانيان، آن تعداد كه خواهد ، در آن مى ريزد و جهنم، جمع مى شود و مانند مَشك نو كه وقتى پُر شود ، غلغل مى كند، به غلغل مى افتد و مى گويد: بس است، بس است!