رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :فمَن تَركَ الجِهادَ ألْبسَهُ اللّه ُ ذُلاًّ في نفسِهِ، و فَقْرا في مَعيشَتِهِ، و مَحْقا في دِينهِ. إنَّ اللّه َ تباركَ و تعالى أعَزَّ اُمّتي بسَنابِكِ خَيْلِها و مَراكِزِ رِماحِها .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس جهاد را وا گذارد خداوند جامه خوارى بر جان او پوشاند و زندگيش را دستخوش فقر سازد و دينش را از بين ببرد. خداوند تبارك و تعالى عزّت و اقتدار امت مرا در سُمهاى اسبانشان و نوك نيزه هايشان قرار داده است.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام :فمَن تَرَكَهُ ـ يعني الجِهادَ ـ رَغْبَةً عَنهُ ألْبسَهُ اللّه ُ ثَوبَ الذُّلِّ ، و شَمِلَهُ البَلاءُ ، و دُيِّثَ بالصَّغارِ و القَماءَةِ، و ضُرِبَ على قَلْبِه بالإسْهابِ (بالأسْدادِ)، و اُدِيلَ الحقُّ مِنهُ بِتَضْييعِ الجِهادِ .
امام على عليه السلام :كسى كه به جهاد، بى ميلى كرده، آن را فرو گذارد، خداوند جامه خوارى و رداى بلا و گرفتارى بر او بپوشاند و به خوارى و فرومايگى درافتد و بر دلش پرده هاى گمراهى زده شود و به سبب فرو گذاشتن جهاد، حقّ، از او روي گردان شود و به باطل درافتد.