مجاهد
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :لِلجنّةِ بابٌ يُقالُ له : بابُ «المجاهِدينَ» ، يَمْضونَ إلَيهِ فإذا هُو مَفْتوحٌ ، وَ هُم مُتَقَلِّدونَ سُيُوفَهُم ، و الجَمْعُ في المَوْقِفِ، و المَلائكةُ تُرحِّبُ بِهِم .[الأمالي للصدوق : ۶۷۳/۹۰۶ .]
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهشت دروازه اى دارد به نام «دروازه مجاهدان». مجاهدان با شمشيرهاى حمايل شده خود به سوى اين دروازه كه به رويشان باز است پيش مى روند، و خلايقِ در محشر و فرشتگان به آنان خوشامد مى گويند.
عنه صلى الله عليه و آله :خَيرُ النّاسِ رَجُلٌ حَبَسَ نفْسَهُ في سبيلِ اللّه ِ يُجاهِدُ أعْداءَهُ يَلتَمِسُ المَوتَ ، أوِ القَتلَ في مَصافِّهِ .[مستدرك الوسائل : ۱۱/۱۷/۱۲۳۱۰ .]
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهترينِ مردمان، مردى است كه خود را وقف راه خدا كرده است و با دشمنان او جهاد مى كند و خواستار مرگ يا كشته شدن در ميدان كارزار است.
عنه صلى الله عليه و آله :ما أعْمالُ العِبادِ كُلِّهِم عِند المُجاهِدينَ في سبيلِ اللّه ِ إلاّ كَمِثْلِ خُطّافٍ أخَذَ بمِنْقارِهِ مِن ماءِ البَحرِ .[كنز العمّال : ۱۰۶۸۰ .]
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اعمال همه بندگان در مقايسه با ارزش جهاد مجاهدانِ در راه خدا نيست مگر به اندازه مقدار آبى كه پرستويى دريايى با منقار خود از دريا برداشته است.
عنه صلى الله عليه و آله :لا يَجْتمِعُ غُبارٌ في سبيلِ اللّه ِ و دُخانٌ في جَهَنّمَ .[مستدرك الوسائل : ۱۱/۱۳/۱۲۲۹۳ .]
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گرد و غبارِ در راه خدا با دود جهنم، جمع نمى شود.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شمشيرها كليدهاى بهشتند.
امام على عليه السلام :درهاى آسمان به روى مجاهدان گشوده است.
عنه عليه السلام :إنَّ اللّه َ كَتبَ القَتْلَ على قَومٍ و المَوتَ على آخَرينَ، و كُلٌّ آتِيهِ مَنيّتُهُ كَما كَتَبَ اللّه ُ لَهُ ، فطُوبى للمجاهدين في سبيلِهِ، و المقتولينَ في طاعتِهِ .[شرح نهج البلاغة : ۳/۱۸۴ .]
امام على عليه السلام :خداوند براى گروهى كشته شدن را نوشته است و براى ديگران مردن را و هر گروهى مرگش به همان گونه كه خداوند برايش نوشته است، به او مى رسد. پس، خوشا به حال مجاهدان در راه خدا، و كشته شدگان در راه طاعت او.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :أتى رجُلٌ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله فقالَ : إنّي راغِبٌ نَشيطٌ في الجِهادِ . قالَ: فجَاهِدْ في سبيلِ اللّه ِ ، فإنَّكَ إنْ تُقْتَلْ كُنتَ حَيّا عندَ اللّه ِ تُرْزَقُ ، و إنْ مِتَّ فَقَد وقَعَ أجْرُكَ على اللّه ِ ، و إنْ رَجَعتَ خَرَجتَ مِن الذُّنوبِ إلى اللّه ِ .[تفسير العيّاشي : ۱/۲۰۶/۱۵۲ ، تنبيه الخواطر : ۲/۱۹۷ مع تفاوت يسير في اللفظ .<BR/>
و زاد فيه : قال : يا رسول اللّه ! إنّ لي والدَين كبيرَين يزعُمان أنّهما يأنسان بي و يكرهان خروجي ! فقال رسول اللّه : فقرّ مع والديك ، فوالذي نفسي بيده لاَُنسهما بك يوم و ليلة خير من جهادِ سنة .]
امام باقر عليه السلام :مردى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: من خواهان و شيفته جهاد هستم. پيامبر فرمود: پس، در راه خدا جهاد كن؛ زيرا اگر كشته شوى، نزد خدا زنده اى و روزى مى خورى، اگر بميرى، پاداشت با خداست و اگر برگشتى، از گناهان پاك گشته اى .[اين حديث با اندك تفاوت لفظى در تنبيه الخواطر: (۲ / ۱۹۷) آمده و در ادامه آن آمده است: عرض كرد: اى پيامبر خدا! من، پدر و مادرى پير دارم و مى گويند به من دلبسته اند و ميل ندارند من به جهاد روم. پيامبر فرمود: پس، با پدر و مادرت بمان. سوگند به آن كه جانم در دست اوست، اينكه آن ها يك شبانه روز با تو مأنوس باشند، بهتر از يك سال جهاد كردن است.]