الإمامُ عليٌّ عليه السلام :نَهى رسُول اللّه صلى الله عليه و آله عن الأكلِ على الجنابة ، و قال : إنّه يورِثُ الفَقْرَ .
امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از خوردن به هنگام جنب بودن نهى كرد و فرمود: آن فقر مى آورد.
عنه عليه السلام :لا يَنامُ المُسلمُ و هُو جُنُبٌ ، و لا يَنامُ إلاّ على طَهورٍ ، فإنْ لَم يَجِدِ الماءَ فلْيَتيمَّمْ بالصَّعيدِ .
امام على عليه السلام :مسلمان، در حال جنابت نمى خوابد و جز با طهارت به بستر خواب نمى رود. پس اگر آب نيافت، بايد با خاك تيمّم كند.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :الجُنُبُ إذا أرادَ أنْ يَأكُلَ و يَشْرَبَ ، غَسَلَ يَدَهُ و تَمَضْمَضَ و غَسَلَ وَجهَهُ ، و أكَلَ و شَرِبَ .
امام باقر عليه السلام :انسان جنب هرگاه بخواهد چيزى بخورد و بياشامد، دست و صورت خود را بشويد و آب در دهان بگرداند، آن گاه بخورد و بياشامد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :لا يذوقُ الجُنُبُ شيئاً حتّى يَغسِلَ يَديهِ و يَتَمضْمَضَ ، فإنَّهُ يُخاف مِنه الوَضَحُ .
امام صادق عليه السلام :شخص جنب هيچ چيزى نچشد مگر آن كه پيشتر دستانش را بشويد و آب در دهان بچرخاند ؛ زيرا [در غير اين صورت] بيم آن مى رود كه به پيسى مبتلا شود.
امام صادق عليه السلام :چون مردى جنب است، پيش از وضو گرفتن، نخورد و نياشامد.