رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :ما جَلسَ قَومٌ يَذْكرونَ اللّه َ إلاّ ناداهُم مُنادٍ مِن السّماءِ : قومُوا فَقد بُدِّلَتْ سيّئاتُكُم حَسَناتٍ و غُفِرَتْ لَكُم جَميعا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ گروهى در انجمن خود ياد خدا نمى كنند، مگر آن كه ندا دهنده اى از آسمان بر آنان ندا مى دهد: برخيزيد! كه خداوند گناهان و زشتيهايتان را به نيكى بدل كرد و همه شما را آمرزيد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :أوحى اللّه ُ عزّ و جلّ إلى داوودَ النَّبيِّ على نبيّنا و آلهِ و علَيهِ السّلامُ : يا داوودُ ، إنّ عَبديَ المؤمنَ إذا أذْنَبَ ذَنبا ثُمّ رَجعَ و تابَ مِن ذلكَ الذَّنبِ و اسْتَحيى مِنّي عندَ ذِكْرِهِ غَفَرْتُ لَهُ ، و أنسَيْتُهُ الحَفَظَةَ و أبْدَلْتُهُ الحسَنَةَ ، و لا اُبالي و أنا أرْحَمُ الرّاحِمينَ .
امام صادق عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ به داوود پيامبر ـ كه بر پيامبر ما و خاندانش و بر او درود باد ـ وحى كرد: اى داوود! هرگاه بنده مؤمن من گناهى كند و سپس از آن گناه برگردد و توبه نمايد و به هنگام ياد كردن از آن گناه از من شرم كند، او را مى آمرزم و آن گناه را از ياد فرشتگان نگهبان اعمال مى برم و آن را به نيكى بدل مى كنم . و از اين كار باكى ندارم كه من مهربانترين مهربانانم.
عنه عليه السلام ـ في قولهِ تعالى: «فاُولئِك يُبدّلُ اللّه ُ سيّئاتِهم حَسَناتٍ» ـ : هذهِ فيكُم ، إنَّهُ يُؤتى بالمؤمنِ المُذنِبِ يَومَ القيامةِ حتّى يُوقَفَ بينَ يَدَيِ اللّه ِ عزّ و جلّ ، فيكونُ هُوَ الّذي يَلِي حِسابَهُ ··· حتّى يُوقِفَهُ على سَيّئاتِهِ كُلِّها ، كُلُّ ذلكَ يقولُ : أعْرِفُ ، فيقولُ : سَتَرْتُها علَيكَ في الدُّنيا و أغْفِرُها لَكَ اليَومَ ، أبْدِلوها لِعَبدي حَسَناتٍ. قالَ : فتُرْفَعُ صَحيفَتُهُ للنّاسِ فيقولونَ : سُبحانَ اللّه ِ، أ مَا كانَتْ لهذا العبدِ سَيّئةٌ واحِدةٌ؟!
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «خداوند گناهان اينان را به نيكيها بدل مى كند» ـ فرمود : اين آيه درباره شماست. در روز رستاخيز مؤمن گنهكار را آورده، در برابر خداوند عزّ و جلّ نگه مى دارند و خداوند، خود، به حسابش رسيدگى مى كند ··· تا آن كه وى را بر همه گناهانش آگاه مى سازد و او همواره مى گويد: مى دانم. پس، خداوند به او مى فرمايد: در دنيا گناهان تو را پرده پوشى كردم ، و امروز آنها را مى بخشم. گناهان بنده مرا به نيكى تبديل كنيد.
پس، نامه اعمال او در برابر مردم بالا برده مى شود. آنها مى گويند: سبحان اللّه ! آيا
اين بنده حتّى يك گناه هم نداشته است؟!