الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أيُّها النّاسُ ، إنّ اللّه َ قد أعاذَكُم مِن أنْ يَجورَ علَيكُم و لَم يُعِذْكُم مِن أنْ يَبْتليَكُم ، و قد قالَ جَلَّ مِن قائلٍ : «إنّ في ذلك لآياتٍ و إن كُنّا لَمُبتَلينَ» .
امام على عليه السلام :اى مردم! خداوند شما را پناه داده است كه بر شما ستم روا ندارد اما پناه نداده است كه آزمايشتان نكند. خداوند عظيم الشأن فرموده است: «براستى در اين [داستان] نشانه هايى است و ما بى گمان آزمايش كننده بوديم».
امام صادق عليه السلام :هيچ گرفتگى و گشايشى صورت نمى گيرد مگر اين كه خداوند در آن، بخشش و آزمايشى دارد.
امام صادق عليه السلام :هيچ گرفتارى و گشايشى نيست، مگر اين كه خدا را در آن، خواست و قضا و آزمايشى است.
عنه عليه السلام :ليسَ شيءٌ فيهِ قَبضٌ أو بَسطٌ مِمّا أمرَ اللّه ُ بهِ أو نهى عنهُ إلاّ و فيهِ مِن اللّه ِ عزّ و جلّ ابْتِلاءٌ و قَضاءٌ .
امام صادق عليه السلام :در امر و نهى خدا هيچ گرفتگى و گشايشى صورت نمى گيرد مگر از جانب خداوند عزّ و جلّ در آن آزمايش و قضايى است.
عنه عليه السلام :مَرِضَ أميرُ المؤمنينَ عليه السلام فعادَهُ قَومٌ فقالوا لَه : كيفَ أصبحتَ يا أميرَ المؤمنينَ ؟ فقالَ : أصبحتُ بِشَرٍّ ! فقالوا لَه : سُبحانَ اللّه ! هذا كلامُ مِثلِكَ؟! فقالَ : يقولُ اللّه ُ تعالى : «و نَبلُوكُم بِالشَّرِّ وَ الخيرِ فتنةً» فالخيرُ الصِّحّةُ و الغِنى ، و الشّرُّ المَرضُ و الفقرُ ، ابْتِلاءً و اخْتِبارا .
امام صادق عليه السلام :امير المؤمنين عليه السلام بيمار شد و گروهى به عيادت آن حضرت رفتند و عرض كردند: چگونه ايد اى امير المؤمنين؟ فرمود: بد. عرض كردند: سبحان اللّه ! چنين سخنى از چون شمايى؟! فرمود: خداوند متعال مى فرمايد: «و شما را با بد و خوب مى آزماييم» . خوبى، همان تندرستى و توانگرى است و بدى، همان بيمارى و نادارى. و اين هر دو براى آزمايش و امتحان است.