امام على عليه السلام :ابزار بلاغت، دل دانا و زبان گوياست.
امام على عليه السلام :بسا كه بليغ در استدلال خويش گنگ مانَد و بسا كه فصيح در پاسخ درمانَد.
عنه عليه السلام :علاَمةُ العِيّ : تَكْرارُ الكلامِ عند المُناظَرةِ ، و كَثْرةُ التَّبَجُّحِ (التَّنَحنُحِ) عند المُحاوَرةِ .
امام على عليه السلام :تكرار كردن كلام به هنگام مناظره و كثرت خود ستايى (صاف كردن راه گلو و سينه) هنگام گفتگو، نشانه درماندگى در سخن است.
عنه عليه السلام :إنّا لاَُمَراءُ الكلامِ ، و فينا تَنَشَّبَتْ عُروقُهُ و علَينا تَهَدَّلَتْ غُصونُهُ .
امام على عليه السلام :ماييم اميران سخن؛ رگ و ريشه هاى سخن در ما دويده و شاخه هاى آن بر ما آويخته است.
عنه عليه السلام :لا تَجعَلْ ذَرَبَ لِسانِكَ على مَن أنطَقَكَ ، و لا بَلاغةَ قولِكَ على مَن سَدَّدَكَ .
امام على عليه السلام :تيزى زبانت را سوى كسى كه به تو سخن گفتن آموخته است نشانه مرو و نه شيوايى سخنت را سوى كسى كه تو را استوارى بخشيده است.