رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :ثلاثُ خِصالٍ مَن كُنَّ فيهِ استَكْمَلَ خِصالَ الإيمانِ : الّذي إذا رضِيَ لَم يُدخِلْهُ رِضاهُ في إثْمٍ و لا باطلٍ ، و إذا غَضِبَ لَم يُخرِجْهُ الغَضبُ مِن الحقِّ ، و إذا قَدَرَ لَم يَتَعاطَ ما لَيس لَهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سه خصلت است كه هر كس دارا باشد، خصلتهاى ايمان را به كمال رسانده است: كسى كه چون راضى شود، رضايتش او را به گناه و باطل نكشاند و چون خشمگين شود، خشم، او را از حق به در نَبَرد و هرگاه قدرت يابد چيزى را كه از او نيست به زور نستاند.
عنه صلى الله عليه و آله :ثلاثةٌ مَن كُنَّ فيهِ يَسْتَكمِلُ إيمانُهُ : رجُلٌ لا يَخافُ في اللّه ِ لَوْمةَ لائمٍ ، و لا يُرائي بشَيءٍ مِن عَمَلِهِ ، و إذا عَرَضَ علَيهِ أمْرانِ أحدُهُما للدُّنيا و الآخَرُ للآخِرَةِ ، اخْتارَ أمرَ الآخِرَةِ علَى الدُّنيا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سه چيز است كه هر كه داشته باشد ايمانش كامل است: مردى كه در راه خدا از سرزنش هيچ نكوهشگرى نهراسد و در هيچ كار خود ريا و خودنمايى نكند و هرگاه دو چيز بر او عرضه شود كه يكى دنيايى است و ديگر آخرتى، كار آخرت را بر دنيا ترجيح دهد.
عنه صلى الله عليه و آله :لا يَسْتَكمِلُ العبدُ الإيمانَ حتّى يكونَ فيه ثلاثُ خِصال : الإنْفاقُ في الاقْتارِ ، و الإنْصافُ مِن نفسِهِ ، و بَذْلُ السَّلامِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده ايمان را به كمال نمى رساند، مگر سه خصلت در او باشد: انفاق در تنگدستى، انصاف داشتن و [به همه] سلام كردن.
عنه صلى الله عليه و آله :لا يَسْتَكمِلُ العبدُ الإيمانَ حتّى يُحَسِّنَ خُلقَهُ، و لا يَشْفي غَيْظَهُ ، و أنْ يَوَدَّ للنَّاسِ ما يَوَدُّ لنفسِهِ ، فلَقَد دَخلَ رِجالٌ الجَنّةَ بغيرِ أعمالٍ ، و لكنْ بالنَّصيحةِ لأهلِ الإسلامِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده ايمان را به كمال نمى رساند، مگر آن كه اخلاقش را نيك گرداند، خشمِ خود را با گرفتن انتقام فرو ننشاند و آنچه براى خود دوست دارد براى مردم نيز دوست بدارد. هر آينه كسانى نه با عمل، كه با صداقت و خيرخواهى نسبت به مسلمانان به بهشت درآمده اند.
عنه صلى الله عليه و آله :لا يَسْتَكمِلُ عبدٌ الإيمانَ حتّى يُحِبَّ لأخيهِ ما يُحِبُّ لِنَفْسِهِ ، و حتّى يَخافَ اللّه َ في مِزاحِهِ و جِدِّهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده به كمال ايمان نمى رسد مگر آن كه آنچه را براى خود دوست دارد براى برادرش نيز دوست بدارد، و در شوخى و جدى خود از خدا بترسد.
عنه صلى الله عليه و آله :لا يكونُ المؤمنُ مؤمنا و لا يَسْتَكمِلُ الإيمانَ حتّى يكونَ فيه ثلاثُ خِصالٍ : اقْتِباسُ العلمِ ، و الصّبرُ علَى المَصائبِ ، و تَرَفُّقٌ في المَعاشِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مؤمن، مؤمن نيست و ايمان را به كمال نمى رساند مگر سه خصلت داشته باشد: فراگيرى دانش، شكيبايى بر گرفتاريها، و اعتدال در معاش.
عنه صلى الله عليه و آله :لا يُكْمِلُ عبدٌ الإيمانَ باللّه ِ حتّى يكونَ فيه خَمْسُ خِصالٍ : التّوكّلُ علَى اللّه ِ ، و التّفْويضُ إلَى اللّه ِ ، و التَّسْليمُ لأمرِ اللّه ِ ، و الرِّضا بِقَضاءِ اللّه ِ ، و الصّبرُ على بَلاءِ اللّه ِ . إنّه مَن أحَبَّ في اللّه ِ ، و أبْغَضَ في اللّه ِ ، و أعطى للّه ِ ، و مَنعَ للّه ِ ، فَقدِ اسْتَكْمَلَ الإيمانَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ايمان بنده به خدا كامل نباشد مگر پنج خصلت در او باشد: توكّل به خدا، وا گذاشتن كارها به خدا، سر نهادن به فرمان خدا، خشنود بودن به قضاى خدا، و شكيبايى كردن بر بلاى خدا. هر كس به خاطر خدا دوست بدارد، به خاطر خدا دشمنى ورزد، براى خدا داد و دهش كند و براى خدا از بخشش باز ايستد، هر آينه ايمان را به سر حدّ كمال رسانده است.
عنه صلى الله عليه و آله :لا يُكْمِلُ المؤمنُ إيمانَهُ حتّى يَحْتَويَ على مائةٍ و ثلاثِ خِصالٍ : فِعْلٌ و عَمَلٌ و نِيّةٌ و باطنٌ و ظاهرٌ ··· .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مؤمن ايمان خود را به كمال نمى رساند مگر آن كه يكصد و سه خصلت را، [در ]فعل و عمل و نيّت و باطن و ظاهر و··· دارا شود.
عنه صلى الله عليه و آله ـ في جوابِ رجلٍ سألَه : اُحِبُّ أنْ يَكْمُلَ إيماني ـ : حَسِّنْ خُلقَكَ يَكمُلْ إيمانُكَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ مردى كه پرسيد: دوست دارم ايمانم كامل شود ـ فرمود : اخلاقت را خوب كن، ايمانت كامل مى شود.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يَكْمُلُ إيمانُ عبدٍ حتّى يُحِبَّ مَن أحَبَّهُ اللّه ُ سبحانه ، و يُبغضَ مَن أبْغَضَهُ اللّه ُ سبحانَهُ .
امام على عليه السلام :ايمان بنده اى كامل نمى شود مگر آن كه آنچه را خداوند دوست دارد او نيز دوست داشته باشد و آنچه را خداوند دشمن دارد او نيز دشمن بدارد.
امام على عليه السلام :ايمان مؤمن به كمال نمى رسد مگر آن كه رفاه و آسايش را فتنه شمارد و بلا را نعمت.
امام على عليه السلام :سه چيز است كه هر كس داشته باشد ايمانش كامل است: خرد، بردبارى و دانش.
امام على عليه السلام :آن كس از شما ايمانش كاملتر است كه اخلاقش نيكوتر باشد.
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :أربعٌ مَن كُنَّ فيه كَمُلَ إسلامُه ، و مُحِّصَتْ عنه ذُنوبُهُ ، و لَقِيَ ربَّهُ عزّ و جلّ و هُو عنه راضٍ : مَن وفى للّه ِ عزّ و جلّ بما يَجْعَلُ على نفسِهِ للنّاسِ ، و صَدَقَ لِسانُهُ مَع النّاسِ ، و اسْتَحْيا مِن كلِّ قبيحٍ عندَ اللّه ِ و عندَ النّاسِ ، و حَسَّنَ خُلقَهُ معَ أهلِهِ .
امام زين العابدين عليه السلام :چهار چيز است كه هر كس داراى آنها باشد اسلامش كامل مى گردد و گناهانش ريخته مى شود و پروردگار خويش را ديدار مى كند در حالى كه از او خشنود است : آن كه براى خدا، به تعهّد خود در قبال مردم عمل كند، و با مردم راستگو باشد، و از ارتكاب هر آنچه نزد خدا و مردم زشت است شرم كند، و با خانواده خود، خوش اخلاق باشد.
عنه عليه السلام :إنَّ المعرفةَ بكمالِ دِينِ المسلمِ تَرْكُهُ الكَلامَ فيما لا يَعْنيهِ ، و قِلّةُ المِراءِ ، و حِلمُهُ ، و صَبرُهُ ، و حُسنُ خُلقِهِ .
امام زين العابدين عليه السلام :راه شناخت كامل بودن دين مسلمان به اينهاست: سخنان بيهوده نمى گويد، كمتر بحث و جدال مى كند، بردبار، شكيبا و خوش خو است.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :لا يَكْمُلُ إيمانُ العبدِ حتّى يكونَ فيهِ أرْبَعُ خِصالٍ : يُحَسِّنُ خُلقَهُ ، و يَسْتَخِفُّ نَفسَهُ ، و يُمْسِكُ الفَضْلَ مِن قَولِهِ ، و يُخرِجُ الفَضلَ مِن مالِهِ .
امام صادق عليه السلام :ايمان بنده به كمال نمى رسد مگر چهار خصلت در او باشد: اخلاقش را نيكو گرداند، خود را به هيچ انگارد، زيادى گفتارش را نگه دارد (زياده گويى نكند)، و زيادى مال خود را ببخشد.
عنه عليه السلام :لا يَسْتَكمِلُ عبدٌ حقيقةَ الإيمانِ حتّى تكونَ فيه خِصالٌ ثلاثٌ : الفِقهُ في الدِّينِ ، و حُسْنُ التَّقديرِ في المَعيشةِ ، و الصَّبرُ علَى الرَّزايا .
امام صادق عليه السلام :بنده اى حقيقت ايمان را به كمال نمى رساند مگر آن كه سه خصلت در او باشد: فهم در دين، برنامه ريزى درست در امر معاش، و شكيبايى در برابر گرفتاريها.
الإمامُ الجوادُ عليه السلام :لَن يَسْتَكمِلَ العبدُ حقيقةَ الإيمانِ حتّى يُؤْثِرَ دِينَهُ على شَهْوَتِهِ ، و لَن يَهْلِكَ حتّى يُؤْثِرَ شَهْوَتَهُ على دِينهِ .
امام جواد عليه السلام :بنده ، هرگز حقيقتِ ايمان را به كمال نمى رساند، مگر آنگاه كه دينش را بر هوس خود ترجيح دهد، و هرگز به هلاكت درنمى افتد، مگر زمانى كه هوس خود را بر دينش ترجيح دهد.