رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :لا يَزْني الزّاني حينَ يَزْني و هُو مؤمنٌ ، و لا يَسْرِقُ السّارقُ حينَ يَسْرِقُ و هُو مؤمنٌ ، و لا يَشْرَبُ الخَمْرَ حينَ يَشْرَبُها و هُو مؤمنٌ ، و التَّوبةُ مَعْروضةٌ بَعدُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زناكار، در حالى كه مؤمن است زنا نمى كند، دزد، در حالى كه مؤمن است مرتكب دزدى نمى شود و شراب خوار، در حالت داشتن ايمان، شراب نمى نوشد. و دَرِ توبه همچنان باز است.
كنز العمّال عن عَلْقَمَةَ بنِ قيسٍ :رأيتُ عليّا على مِنبرِ الكوفةِ و هُو يقولُ : سَمِعْتُ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يقولُ : لا يَزْني الزّاني حينَ يَزْني و هُو مؤمنٌ···، [فقلتُ] : يا أميرَ المؤمنينَ ، مَن زَنى فَقَد كَفَرَ؟ فقالَ عليٌّ عليه السلام : إنّ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله كانَ يأمُرُنا أنْ نُبْهِمَ أحادِيثَ الرُّخَصِ ، لا يَزْني الزّاني و هُو مؤمنٌ أنّ ذلكَ الزِّنا لَه حلالٌ ، فإنْ آمنَ بأنَّهُ لَه حلالٌ فَقَد كَفَرَ .
كنز العمّال ـ به نقل از علقمه بن قيس ـ : على عليه السلام را بر منبر كوفه ديدم مى فرمود: از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمود: زناكار، در حالى كه مؤمن است، زنا نمى كند ··· . پرسيدم: اى امير مؤمنان! كسى كه زنا كند كافر است؟ على عليه السلام فرمود: پيامبر خدا به ما دستور مى داد احاديث مربوط به رخصتها را مبهم گذاريم. زناكار، با ايمانِ به اينكه زنا برايش حلال است، زنا نمى كند؛ زيرا اگر اعتقاد داشته باشد كه زنا براى او حلال است، كافر است.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ و قد سُئلَ عن قولِ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إذا زَنَى الرّجُلُ فارَقَهُ رُوحُ الإيمانِ ـ : هُو قولُه عزّ و جلّ : « و أيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ »
ذلكَ الّذي يُفارِقُهُ .
امام باقر عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از اين سخن پيامبر خدا صلى الله عليه و آله كه: هرگاه مرد زنا كند روح ايمان از او جدا مى شود ـ فرمود : اين سخن خداوند عزّ و جلّ است، آن جا كه مى فرمايد: «و آنان را با روحى از خود پشتيبانى كرد»؛ همين روح است كه از او جدا مى شود.
الأمالي للمفيد عن الإِمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ و قد سألَهُ جماعةٌ عنِ الإيمانِ ـ : قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله: لا يَزْني الزّاني و هُو مؤمنٌ ، و لا يَسْرِقُ و هُو مؤمنٌ ، و لا يَشْرَبُ الخَمْرَ و هُو مؤمنٌ . فجعلَ بعضُهم يَنْظُرُ إلى بعضٍ ، فقالَ لَهُ عُمَرُ بنُ ذرٍّ : بِمَ نُسَمّيهِمْ ؟ فقالَ عليه السلام :
بما سَمّاهُمُ اللّه ُ و بأعمالِهِم ، قالَ اللّه ُ عزّ و جلّ : « و السّارِقُ و السّارِقَةُ ···» ،
و قالَ : «الزّانيةُ و الزّاني···»
.
الأمالى للمفيد ـ به نقل از امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال گروهى درباره ايمان ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: زناكار در حال ايمان زنا نمى كند. سارق، در حال ايمان، دست به سرقت نمى زند و شراب خوار، در حال داشتن ايمان، شراب نمى نوشد.
آنان (مخاطبان امام) به يكديگر نگاه كردند. عمر بن ذرّ [از ميان آنان ]عرض كرد: پس، اين افراد را چه بناميم؟ امام عليه السلام فرمود: همان نامى كه خدا بر آنان نهاده است، به نام اعمالشان. خداوند فرموده است: «مردِ دزد و زنِ دزد ···» و فرموده «زنِ زناكار و مردِ زناكار ···».
بحار الأنوار عن زُرارةَ :قُلتُ لأبي عبد اللّه عليه السلام : أ رأيتَ قَولَ النَّبيِّ صلى الله عليه و آله : «لا يَزنِي الزَّانِي وَ هُو مُؤمنٌ»؟
قال: يُنزَعَ منه روحُ الإيمانِ.
قالَ: يُنزع منهُ روحُ الإيمان؟! قالَ: قلتُ: فَحدِّثنِي بِروحِ الإيمانِ؟
قالَ: هوَ شَيْءٌ؛ ثُمّ قالَ: هذا أجدَرُ أنْ تَفْهَمَهُ، أ ما رَأَيْتَ الإِنْسانَ يَهُمُّ بِالشَّيْءِ فَيَعْرِضُ بِنَفْسِهِ الشَّيْءُ يَزْجُرُهُ عَن ذلِك و يَنْهاهُ؟ قلتُ: نَعم، قالَ: هُوَ ذاكَ .
بحار الأنوار ـ به نقل از زراره ـ : از امام صادق عليه السلام پرسيدم: درباره اين سخن پيامبر صلى الله عليه و آله كه: زناكار در حال داشتن ايمان، زنا نمى كند، چه مى فرماييد؟ فرمود: روحِ ايمان از او كنده مى شود [آنگاه مرتكب زنا مى شود ]. عرض كردم: روحِ ايمان از او كنده مى شود؟ پس، از روح ايمان برايم بفرماييد. فرمود: آن هم چيزى است. آنگاه فرمود: اينگونه بهتر مى فهمى [ آيا ] نديده اى كه انسان چيزى را مى خواهد ولى در درون او چيزى وى را از آن خواهش باز مى دارد و نهى مى كند؟ عرض كردم: چرا. فرمود: آن چيز همان روحِ ايمان است.
الإمامُ الكاظمُ عليه السلام ـ و قد سُئلَ عنِ الكبائرِ : هلْ تُخرِجُ مِن الإيمانِ ؟ ـ : نَعَم ، و ما دُونَ الكبائرِ ، قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : «لا يَزْني الزّاني و هُو مؤمنٌ»؟
و لا يَسْرِقُ السّارقُ و هُو مؤمنٌ .
امام كاظم عليه السلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه آيا گناهان كبيره ايمان را سلب مى كند؟ ـ فرمود : آرى و گناهان كوچكتر نيز. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: زناكار، در حالى كه مؤمن است زنا نمى كند و سارق ، در حال ايمان، دزدى نمى كند.