رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لأصحابهِ ـ : إنّكُم أصْحابي ، و إخْواني قَومٌ في آخِرِ الزّمانِ آمَنوا و لَم يَرَوني ··· لَأحدُهُم أشَدُّ بَقيّةً على دِينهِ مِن خَرْطِ القَتادِ في اللّيلةِ الظَّلْماءِ، أو كالقابِضِ على جَمْرِ الغَضا ، اُولئكَ مَصابيحُ الدُّجى ، يُنجِيهِمُ اللّه ُ مِن كلِّ فتنةٍ غَبْراءَ مُظْلِمةٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به اصحابش ـ فرمود : شما همراهان من هستيد، اما برادران من، مردمانى در آخر الزمان هستند كه ايمان آورد[ه ا]ند و مرا نديده اند ··· پايدارى هر كدامشان در ديندارى ، بيشتر از مقاومت كسى است كه مى خواهد در شب تار، خارهاى ساقه گون را با دست از بالا به پايين بزدايد يا همچون كسى است كه زغال افروخته چوب گز را در كف نگه مى دارد. اينان چراغهاى تابان در دل تاريكى اند. خداوند آنان را از فتنه هاى غبار آلود و شبگون نجات مى بخشد.
عنه صلى الله عليه و آله :و الّذي بَعثَني بالحـقِّ بشيرا ، إنّ الثّابِتِينَ على القَولِ بهِ في زمانِ غَيبتِه لَأعزُّ مِنَ الكِبريتِ الأحْمَرِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سوگند به آن كه به حق مرا نويد دهنده برانگيخت، آنان كه در روزگار غيبت او بر اعتقاد به او استوار بمانند از كبريت احمر كميابترند.
بحار الأنوار :عن رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : سَيأتي قَومٌ مِن بَعدِكُم، الرّجُلُ الواحدُ مِنهُم لَه أجْرُ خَمسِينَ مِنكُم. قالوا : يا رسولَ اللّه ِ ، نَحنُ كُنّا مَعكَ ببدرٍ و اُحدٍ و حُنَينٍ و نزلَ فينا القرآنُ ! فقالَ : إنّكُم لو تُحَمَّلوا لِما حُمِّلوا لَم تَصْبِروا صَبْرَهُم .
بحار الأنوار :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : پس از شما مردمانى خواهند آمد كه يكى از آنان اجر پنجاه نفر از شما را دارد. عرض كردند: اى پيامبر خدا! ما كه در [جنگهاى ]بدر و اُحُد و حنين همراه شما بوديم و قرآن در ميان ما نازل شد؟! فرمود: اگر آنچه بر سر ايشان مى آيد به سر شما بيايد، مانند آنان شكيب نمى ورزيد.
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :مَن ثَبَتَ على وَلايتِنا في غَيبةِ قائمنا أعطاهُ اللّه ُ أجرَ ألفِ شهيدٍ ، مثلِ شُهَداءِ بدرٍ و اُحدٍ .
امام زين العابدين عليه السلام :هر كه در روزگار غيبت قائم ما، بر ولايت ما استوار ماند، خداوند پاداش هزار شهيد مانند شهيدان بدر و اُحُد را به وى عطا مى فرمايد.
الغيبة للنعماني عن الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ لِصاحِبِ هذا الأمرِ غَيبةً المُتَمَسِّكُ فيها بدِينهِ كالخارِطِ لِشَوْكِ القَتادِ بيَدِهِ.
ـ ثُمّ أطْرَقَ مَلِيّا ثُمّ قالَ : ـ إنّ لِصاحِبِ هذا الأمرِ غَيْبةً فَلْيَتَّقِ اللّه َ عَبدٌ و لْيتَمَسَّكْ بدِينِهِ .
الغيبة للنعماني :امام صادق عليه السلام فرمود : صاحب اين امر (امامت) غيبتى دارد كه در آن ديندار همانند كسى است كه خار ساقه گون را با دست مى زدايد.
ـ امام سپس، اندكى خاموش ماند و آن گاه فرمود ـ : صاحب اين امر را غيبتى است، پس بايد كه بنده از خدا بترسد و به دين خويش چنگ آويزد.