الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنّ لِلقائمِ غَيبتَينِ : يُقالُ لهُ في إحداهُما : هَلَكَ ، و لا يُدرى في أيِّ وادٍ سَلَكَ!
امام باقر عليه السلام :همانا قائم را دو غيبت است: در يكى از آنها [از بس طولانى است] گفته مى شود: او مرده است و معلوم نيست در كجا به سر مى برد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :للقائمِ غَيبتانِ : إحْداهُما طويلةٌ ، و الاُخرى قصيرةٌ ، فالاُولى يَعلَمُ بمكانِهِ فيها خاصّةٌ مِن شيعتِهِ، و الاُخرى لا يَعلمُ بمكانِهِ فيها (إلاّ) خاصّةُ مواليهِ في دِينهِ .
امام صادق عليه السلام :قائم را دو غيبت است: يكى طولانى و ديگرى كوتاه. در غيبت نخستين [كه كوتاه است]، جايگاه آن حضرت را شيعيان خاصّ او مى دانند و در غيبت دوم [كه طولانى است] از جايگاه او كسى خبر ندارد بجز خواصّ از بستگان هم آيين او.
عنه عليه السلام :إنّ لِصاحِبِ هذا الأمرِ غَيبتَينِ : إحداهُما تَطولُ، حتّى يقولَ بعضُهُم : ماتَ، و يقولَ بعضُهُم : قُتِلَ ، و يقولَ بعضُهُم : ذَهبَ ، حتّى لا يَبقى على أمرهِ مِن أصحابِهِ إلاّ نَفَرٌ يَسيرٌ .
امام صادق عليه السلام :صاحب اين امر (امامت) را دو غيبت است: يكى از آنها چندان به درازا مى كشد كه بعضى مى گويند: مرده است، بعضى مى گويند: كشته شده است و بعضى مى گويند: رفته است [و بر نمى گردد]. تنها گروهى اندك از يارانش بر عقيده خود درباره او پا برجا مى مانند.