رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :مَن أرادَ أن يَنظُرَ إلى آدمَ في علمِهِ ، و إلى نوحٍ في فَهمِهِ ، و إلى إبراهيمَ في حِلمِهِ ، و إلى يحيى بنِ زكريّا في زُهدِهِ ، و إلى موسى بنِ عِمرانَ في بَطْشِهِ ، فَليَنْظُرْ إلى عليِّ بنِ أبِي طالبٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه مى خواهد دانش آدم را ببيند و بينش نوح و بردبارى ابراهيم و زهد يحيى بن زكريا و قدرت موسى بن عمران را، به على بن ابى طالب بنگرد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :على، سرور مؤمنان است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :على، ستون دين است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اين مرد، همان كسى است كه پس از من براى حق، مردم [ناحق] را با شمشير مى زند.
عنه صلى الله عليه و آله :يا عليّ ، مثَلُكَ في اُمّتي مَثَل « قُلْ هُو اللّه ُ أحدٌ » ؛ فمَن أحَبّكَ بقلبِهِ فكَأنّما قَرأَ ثُلُثَ القرآنِ ، و مَن أحبَّكَ بقلبِهِ و أعانَكَ بلسانِهِ فكأنّما قَرأَ ثُلُثَـي القرآنِ، و مَن أحبَّكَ بقلبِهِ و أعانَكَ بلسانِهِ و نَصرَكَ بيدِه فكأنّما قَرأَ القرآنَ كلَّهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على! مَثَل تو ميان امّتم مثل «قل هو اللّه احد» است ؛ هر كه در دلْ تو را دوست داشته باشد چنان است كه يك سوم قرآن را خوانده و هر كه تو را در دل دوست بدارد و به زبان يارى ات دهد گويا دو سوم قرآن را خوانده و هر كه تو را در دل دوست بدارد و به زبان يارى ات دهد و با عمل ياورى ات كند چنان است كه همه قرآن را خوانده باشد.
عنه صلى الله عليه و آله :أيُّها النّاسُ ، لا تَشْكوا عليّا ، فو اللّه ِ إنّهُ لاَُخَيْشِنٌ في ذاتِ اللّه ِ أو في سبيلِ اللّه ِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى مردم! از على گلايه نكنيد، كه به خدا سوگند او براى خدا ـ يا در راه خدا ـ سختگير است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه على را بيازارد مرا آزرده است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :على مهتر مؤمنان است و مال و ثروت، مهتر منافقان.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :حقّ على بر اين امّت همچون حقّ پدر است بر فرزندش .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :على بن ابى طالب، راز دار من است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به على عليه السلام ـ فرمود : تو و شيعيانت در بهشتيد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :على و شيعيان او همان رستگارانِ در روز رستخيزند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ياد و ذكر على، عبادت است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دست من و دست على در [ اجراى ]عدالت يكسان است.
تاريخ دمشق :إنَّ النّبيَّ صلى الله عليه و آله بَعثَ سُورةَ «بَراءة» فدَفَعها إلى عليٍّ (كذا) ، و قالَ : لا يُؤدِّي إلاّ أنا أو رجُلٌ مِن أهلِ بَيتي .
تاريخ دمشق :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سوره برائت را[براى خواندن براى مشركان ] به على داد و فرمود: كسى ادا[ى امانت الهى ] نمى كند مگر من يا مردى از خاندان من .
عنه عليه السلام :إنّي لَأرفعُ نَفْسي أن أنهى النّاسَ عمّا لستُ أنْتَهي عَنهُ ، أو آمُرَهُم بما لا أسْبِقُهُم إليهِ بعَمَلي ، أو أرضى مِنهُم بما لا يُرضِي ربّي .
امام على عليه السلام :همانا من، شأن خود را برتر از آن مى دانم كه مردم را از چيزى بازدارم كه خود از آن باز نمى ايستم، يا آنان را به چيزى فرمان دهم كه خود در انجام آن كار از آنان پيشى نمى گيرم، يا از آنان به چيزى خشنود شوم كه پروردگارم از آن خشنود نيست.
عنه عليه السلام :إنّي لا أحُثُّكُم على طاعةٍ إلاّ و أسْبِقُكُم إلَيها ، و لا أنْهاكُم عن معصيةٍ إلاّ و أتَناهى قَبلَكُم عنها .
امام على عليه السلام :همانا من، شما را به طاعتى وا نمى دارم مگر آن كه خود جلوتر از شما آن را انجام مى دهم و از گناهى باز نمى دارم جز آن كه خودم پيش از شما از آن باز مى ايستم.
عنه عليه السلام :إنّي و اللّه ِ لو لَقِيتُهُم واحدا و هُم طِلاعُ الأرضِ كلِّها ما بالَيْتُ و لا اسْتَوحَشْتُ ، و إنّي مِن ضلالِهِمُ الّذي هُم فيهِ و الهُدى الّذي أنا علَيهِ لَعلى بصيرةٍ مِن نَفْسي و يقينٍ مِن ربّي .
امام على عليه السلام :به خدا قسم، اگر يك تنه با آنان رو به رو مى شدم و آنان سراسر زمين را پر مى كردند نه باكى داشتم و نه مى هراسيدم، كه من بر گمراهىِ آنان و رهيافتگىِ خود، نيك آگاهم و با يقين از جانب پروردگارم همراه.
امام على عليه السلام :همانا من، با آرزويم در ستيزم و چشم به راه اجلم.
امام على عليه السلام :همانا من، روزى ام را بتمامى مى ستانم و با نفس خود مى جنگم و به بهره خويش مى رسم.
عنه عليه السلام :إنّي لَعلى إقامةِ حُجَجِ اللّه ِ اُقاوِلُ ، و على نُصرةِ دينِهِ اُجاهِدُ و اُقاتِلُ .
امام على عليه السلام :همانا من، براى برپايىِ حجّتهاى خدا سخن مى گويم و براى يارىِ دين خدا جهاد و پيكار مى كنم.
عنه عليه السلام :إنّي فيكُم أيُّها النّاسُ كهارونَ في آلِ فِرعونَ ، و كبابِ حِطّةٍ في بني إسرائيلَ ، و كسفينةِ نوحٍ عليه السلام في قومِ نوحٍ ، و إنّي النّبأُ الأعظمُ، و الصِّدّيقُ الأكبرُ ، و عن قليلٍ ستَعْلَمونَ ما تُوعَدونَ .
امام على عليه السلام :اى مردم! همانا من در ميان شما مانند هارونم در ميان فرعونيان و همچون باب حطّه ام در ميان بنى اسرائيل و چونان كشتى نوح عليه السلام در ميان قوم نوح، منم آن «نبأ» اعظم و آن صدّيق اكبر. بزودى آنچه را وعده داده شده ايد خواهيد دانست.
عنه عليه السلام :إنّي لَم أفِرَّ مِنَ الزَّحفِ قَطُّ ، و لَم يُبارِزْني أحدٌ إلاّ سَقَيتُ الأرضَ مِن دَمِهِ .
امام على عليه السلام :همانا من هرگز از ميدان جنگ و جهاد نگريخته ام و هيچ كس به پيكار من نيامد مگر آن كه زمين را از خونش سيراب كردم.
امام على عليه السلام :من دنيا را به رو درافكنده ام و آن را در اندازه واقعى اش ديده ام و با ديده خودش بدان نگريسته ام.
امام على عليه السلام :منم كه دنيا را خوار و بي مقدار شمردم.
عنه عليه السلام :أنا وَضَعْتُ في الصِّغَرِ بكَلاكِلِ العربِ ، و كَسَرتُ نَواجِمَ قُرونِ رَبيعةَ و مُضَرٍ . و قد علِمْتُم مَوضِعي مِن رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ··· ما وَجدَ لي كِذْبَةً في قولٍ ، و لا خَطْلَةً في فِعلٍ ··· و لقد كنتُ أتّبعُهُ اتّباعَ الفَصيلِ أثَرَ اُمّهِ ··· أرى نورَ الوحيِ و الرِّسالةِ ، و أشُمُّ ريحَ النُّبوّةِ .
امام على عليه السلام :من در خردسالى سينه هاى عرب را خرد كردم و شاخ هاى برآمده دو قبيله ربيعه و مُضِر را شكستم. شما جايگاه مرا نسبت به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى دانيد ··· هرگز سخنى دروغ و رفتارى نادرست از من نديد ··· و مانند شتر بچه اى كه از پى مادرش مى رود دنبال او مى رفتم ··· پرتو وحى و رسالت را مى ديدم و رايحه نبوّت را مى بوييدم.
امام على عليه السلام :من مهتر مؤمنان هستم، و مال و ثروت مهتر ستمگران است.
عنه عليه السلام :أنا صِنْوُ رسولِ اللّه ِ ، و السّابقُ إلَى الإسلامِ ، و كاسِرُ الأصنامِ ، و مُجاهِدُ الكُفّارِ ، و قامِعُ الأضدادِ .
امام على عليه السلام :من يار و برادر مهربان پيامبر خدايم و پيشگام در اسلام و شكننده بتها و ستيزنده با كافران و براندازنده دشمنان دين.
امام على عليه السلام :من گواه شمايم، و حجّت آور روز رستخيزم بر شما.
امام على عليه السلام :من و خانواده ام مايه امان مردم زمينيم، همچنان كه ستارگان مايه امان اهل آسمانند.
عنه عليه السلام :أنا عَلَمُ الهُدى ، و كَهْفُ التُّقى ، و مَحَلُّ السَّخاءِ ، و بَحرُ النَّدى ، و طَودُ النُّهى .
امام على عليه السلام :من پرچم هدايتم، و پناهگاه پرهيزگارى، و جايگاه سخاوت، و درياى جود و جوانمردى، و كوه خِرد.
عنه عليه السلام :أنا قَسيمُ اللّه ِ بينَ الجَنّةِ و النّارِ ، لا يَدخُلُها داخِلٌ إلاّ على حَدِّ قَسْمي ، و أنا الفاروقُ الأكبرُ ، و أنا الإمامُ لِمَن بَعدِي ، و المُؤَدِّي عَمَّن كانَ قَبلي .
امام على عليه السلام :من از جانب خدا قسمت كننده بهشت و دوزخم . هيچ كس وارد آن نمى شود مگر به تقسيم من. منم فاروق اكبر (بزرگترين جدا ساز حق و باطل)، منم امام مردم پس از خودم، و ادا كننده از جانب كسى كه پيش از من بود (يعنى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ).
امام على عليه السلام :قسمت كننده دوزخ در روز رستاخيز منم.
عنه عليه السلام :أنا فَقَأْتُ عينَ الفتنةِ ، و لولا أنا ما قُتِلَ أهلُ النَّهْرَوانِ و أهلُ الجَمَلِ .
امام على عليه السلام :چشم فتنه را من بركندم. و اگر من نبودم شورشيان نهروان و و فتنه گران جمل كشته نمى شدند.
عنه عليه السلام :أنا عبدُ اللّه ِ و أخو رسولِهِ ، و أنا الصِّدِّيقُ الأكبرُ، لا يقولُها بَعدي إلاّ كذّابٌ مُفْتَرٍ .
امام على عليه السلام :من بنده خدا و برادر پيامبر اويم. من صدّيق اكبر (برترين گواه) هستم. بعد از من هر كه اين را بگويد دروغگو و مفترى است.
عنه عليه السلام :أنا عِلْمُ اللّه ِ ، و أنا قَلبُ اللّه ِ الواعي ، و لسانُ اللّه ِ النّاطقُ ، و عَينُ اللّه ِ ، و جَنْبُ اللّه ِ ، و أنا يَدُ اللّه ِ .
امام على عليه السلام :من علم خدا هستم، من قلب آگاه خدايم و زبان گوياى خدا و چشم خدا و پهلوى خدا. من دست خدا هستم.
عنه عليه السلام :أنا الهادي ، و أنا المُهتَدي ، و أنا أبو اليَتامى و المَساكينِ ، و زوجُ الأراملِ ، و أنا مَلْجَأُ كلِّ ضعيفٍ ، و مأمَنُ كلِّ خائفٍ ، و أنا قائدُ المؤمنينَ إلَى الجنّةِ ، و أنا حَبلُ اللّه ِ المتينُ، و أنا عُروَةُ اللّه ِ الوُثْقى ، و كلمةُ التَّقوى ، و أنا عَينُ اللّه ِ ، و لسانُهُ الصّادقُ ، و يَدُهُ .
امام على عليه السلام :من رهنمايم، من رهيافته ام. پدر يتيمان و مستمندانم ، سرپرست بيوه زنانم، پشت و پناه هر نا توانى هستم و مأمن هر وحشتزده اى؛ من رهنماى مؤمنان به سوى بهشتم، ريسمان استوار خدايم، حلقه و دستاويز محكم خدايم و كلمه تقوا؛ من چشم خدايم و زبان راستگوى او و دست او.
عنه عليه السلام ـ و قد سألَهُ بعضُ الأحبارِ : يا أميرَ المؤمنينَ، فنَبِيٌّ أنتَ ؟ ـ : وَيْلَكَ ! إنّما أنا عبدٌ مِن عبيدِ محمّدٍ صلى الله عليه و آله .
امام على عليه السلام ـ در پاسخ به يكى از احبار يهود كه پرسيد: اى امير مؤمنان! پس تو پيامبرى؟ ـ فرمود : واى بر تو! همانا من غلامى از غلامان محمّد صلى الله عليه و آله هستم.
عنه عليه السلام :أنا يَعْسوبُ المؤمنينَ ، و أنا أوَّلُ السّابقِينَ ، و خليفةُ رسولِ ربِّ العالمينَ ، و أنا قَسيمُ الجنّةِ و النّارِ ، و أنا صاحِبُ الأعرافِ .
امام على عليه السلام :من مهتر مؤمنان هستم، من نخستين پيشگامان [در اسلام] هستم و جانشين فرستاده پروردگار جهانيان؛ من تقسيم كننده بهشت و دوزخم و من صاحب اعراف هستم.
عنه عليه السلام :أنا حُجَّةُ اللّه ِ، و أنا خليفةُ اللّه ِ ، و أنا صِراطُ اللّه ِ ، و أنا بابُ اللّه ِ ، و أنا خازِنُ عِلمِ اللّه ِ ، و أنا المؤتَمنُ على سِرِّ اللّه ِ، و أنا إمامُ البَرِيّةِ بَعد خيرِ الخليقةِ محمّدٍ نبيِّ الرّحمةِ صلى الله عليه و آله .
امام على عليه السلام :من حجّت خدايم، من خليفه خدايم، من راه خدايم، من دروازه خدايم، من خزانه دار علم خدايم، من امين راز خدايم، من بعد از بهترين آفريدگان، محمّد صلى الله عليه و آله ، پيامبر رحمت، پيشواى مردمان هستم.
عنه عليه السلام :أنا خليفةُ رسولِ اللّه ِ و وزيرُهُ و وارِثُهُ، أنا أخو رسولُ اللّه ِ و وصيُّهُ و حبيبُهُ، أنا صَفِيُّ رسولِ اللّه ِ و صاحِبُهُ ، أنا ابنُ عمِّ رسولِ اللّه ِ و زوجُ ابنتِهِ و أبو وُلْدِهِ ، أنا سيّدُ الوصيّينَ و وصيُّ سيّدِ النّبيّينَ ، أنا الحُجّةُ العظمى و الآيةُ الكبرى و المَثَلُ الأعلى و بابُ النّبيِّ المصطفى ، أنا العُرْوَةُ الوُثْقى و كلمةُ التّقوى و أمينُ اللّه ِ ـ تعالى ذِكْرُهُ ـ على أهلِ الدُّنيا .
امام على عليه السلام :من جانشين رسول خدا و وزير و وارث او هستم؛ من برادر رسول خدا و وصىّ و دوست او هستم؛ من برگزيده رسول خدا و يار و همدم او هستم؛ من پسر عموى رسول خدا و داماد و پدر فرزندان او هستم؛ من سرور اوصيا و وصىّ سرور پيامبرانم؛ من حجّت عُظمى و آيت كبرى و نمونه والا و دروازه پيامبر مصطفى هستم؛ من دستاويز استوار و كلمه تقوا و امين خداوند متعال بر مردم دنيا هستم.
عنه عليه السلام ـ في وصفِ النّاكبِ عنه عليه السلام ـ : أنا الذِّكْرُ الّذي عنه ضَلَّ ، و السّبيلُ الَّذي عنه مالَ ، و الإيمانُ الّذي به كَفَر ، و القرآنُ الَّذي إيّاهُ هَجرَ ، و الدِّينُ الّذي بهِ كَذّبَ ، و الصِّراطُ الَّذي عنه نَكَبَ .
امام على عليه السلام ـ در توصيف كسى كه از او كناره گرفت ـ فرمود : من همان ذِكر و يادى هستم كه [ او مرا] به فراموشى سپرد و همان راهى هستم كه از آن منحرف شد و همان ايمانى هستم كه بدان كفر ورزيد و همان قرآنى هستم كه تركش كرد و همان دينى هستم كه تكذيبش نمود و همان صراطى هستم كه از آن كناره گرفت.
عنه عليه السلام :أنا عَينُ اللّه ِ ، و أنا يَدُ اللّه ِ ، و أنا جَنْبُ اللّه ِ ، و أنا بابُ اللّه ِ .
امام على عليه السلام :من چشم خدايم، من دست خدايم، من پهلوى خدايم، و من دروازه خدايم.
عنه عليه السلام :أنا أوّلُ مَن بايَعَ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله تحتَ الشَّجَرةِ في قولِه : « لقد رضِيَ اللّه ُ عنِ المؤمنينَ إذ يُبايعونكَ تحتَ الشّجرةِ»
.
امام على عليه السلام :من نخستين كسى هستم كه زير درخت با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بيعت كرد و خدا فرمود: «خداوند از مؤمنان، آن گاه كه زير درخت با تو بيعت مى كردند، خشنود شد».
امام على عليه السلام :من همان گوش شنوايم كه خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد: «و گوشهاى شنوا آن را در مى يابند».
امام على عليه السلام :من نخستين كسى هستم كه در روز قيامت براى دادخواهى [ از دشمنان ]در برابر خداوند عزّ و جلّ بر زانو مى نشيند.
عنه عليه السلام :قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لَوْلاكَ يا علِيّ، ما عُرِفَ المؤمنونَ مِنْ بَعْدي .
امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : اى على ! اگر تو نبودى بعد از من مؤمنان شناخته نمى شدند .
عنه عليه السلام :بَعَثني رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله إلى أهلِ اليَمَنِ لِأقْضيَ بينَهُم فقلتُ : يا رسولَ اللّه ِ ، بَعَثْتَني و أنا شابٌّ لا عِلمَ لي بالقضاءِ ، فَضَربَ بيدِهِ على صَدري فقالَ : اللّهمَّ اهْدِ قَلْبَهُ ، و سَدِّدْ لِسانَهُ ، فَما شَكَكْتُ في قَضاءٍ بَيْنَ اثنَيْنِ حتّى جَلَسْتُ مَجْلِسي هذا .
امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مرا براى قضاوت به سوى مردم يمن فرستاد. عرض كردم: اى پيامبر خدا! مرا كه جوان هستم و از دانش قضاوت ناآگاه، مى فرستى؟ پيامبر دست به سينه من زد و فرمود: «خدايا! قلب او را هدايت كن و زبانش را استوار بدار (حكم حق را بر زبانش جارى گردان)». از آن پس تا كنون كه اين جا نشسته ام در قضاوت ميان دو نفر، هرگز دچار شك و ترديد نگشتم.
عنه عليه السلام :كنتُ إذا سألتُ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله أعطاني ، و إذا سَكَتُّ ابتَدَأني .
امام على عليه السلام :هرگاه از پيامبر خدا مى پرسيدم به من پاسخ مى داد و چون خاموش مى ماندم، با من سر سخن را مى گشود.
عنه عليه السلام :لقد عَلِمَ المُسْتَحفَظونَ مِن أصحابِ محمّدٍ صلى الله عليه و آله أنّي لم أرُدَّ علَى اللّه ِ و لا على رسولِهِ ساعةً قَطُّ ، و لقد واسَيْتُهُ بِنَفْسي في المَواطنِ الّتي تَنْكُصُ فيها الأبطالُ و تَتَأخَّرُ فيها الأقْدامُ ، نَجْدةً أكْرَمَنيَ اللّه ُ بها .
امام على عليه السلام :ياران راز دار محمّد صلى الله عليه و آله مى دانند كه من حتى لحظه اى خدا و پيامبر او را مخالفت نكردم. در جاهايى پيامبر را با جان خود يارى رساندم كه دليران مى گريزند و گامها وا پس مى رود. اين شجاعت و مردانگى را خداوند به من ارزانى داشت.
امام على عليه السلام :دروغ نگفته ام و دروغ به من گفته نشده است؛ و گمراه نشده ام و گمراه نكردم.
عنه عليه السلام ـ في قولهِ تعالى : «إنّما أنتَ منذرٌ و لكلِّ قومٍ هادٍ»
ـ : رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله المُنذِرُ، و أنا الهادي .
امام على عليه السلام ـ در تفسير آيه «همانا تو بيم دهنده هستى و هر قومى را هدايت گرى است» ـ فرمود : بيم دهنده پيامبر خداست و هدايت گر منم.
عنه عليه السلام :زَعَمَ ابنُ النّابِغَةِ أنّي تَلْعابةٌ تِمْزاحَةٌ ذو دُعابَةٍ ، اُعافِسُ و اُمارِسُ ، هَيْهاتَ! يَمْنَعُني مِن ذاكَ خَوفُ الموتِ و ذِكرُ البَعثِ و الحِسابِ .
امام على عليه السلام :پسر نابغه (عمرو عاص) گفته است كه من آدمى مزّاح و بسيار شوخ و بذله گويم و دست و پنجه نرم مى كنم ولى گويى به بازى . هيهات! ترس از مرگ و ياد قيامت و حسابرسى ، مرا از اين كارها باز مى دارد.
عنه عليه السلام ـ من خُطبةٍ لهُ في اليومِ الثّاني مِن بَيعَتِه ـ : إنّما أنا رجُلٌ مِنكُم، لي ما لَكُم، و علَيَّ ما علَيكُم .
امام على عليه السلام ـ در خطبه اى كه روز دوم خلافتش ايراد كرد ـ فرمود : من هم، يكى از شما هستم. هر حقّى كه براى شماست، براى من نيز هست و هر وظيفه اى بر عهده شماست، بر عهده من نيز هست.
عنه عليه السلام :ما ضَلَلتُ و لا ضُلَّ بي ، و ما نَسِيتُ ما عُهِدَ إليّ، و إنّي لَعلى بيّنةٍ مِن ربّي بَيَّنها لِنَبيِّهِ صلى الله عليه و آله و بَيَّنها لي ، و إنّي لَعلَى الطّريقِ .
امام على عليه السلام :گمراه نشدم و كسى را گمراه نكردم. آنچه به من سفارش شد از ياد نبردم. من از طرف پروردگار خود بيّنه اى دارم كه آن را براى پيامبرش روشن ساخت و براى من تبيين نمود. من در راه [راست ]هستم.
عنه عليه السلام :لم تَكُن بَيْعَتُكُم إيّايَ فَلْتةً ، و ليس أمْري و أمْرُكُم واحدا، إنّي اُريدُكُم للّه ِ، و أنتُم تُريدونَني لأنفسِكُم . أيُّها النّاسُ ، أعِينوني على أنفسِكُم ، و ايمُ اللّه ِ لاُنْصِفَنَّ المظلومَ مِن ظالِمِه، و لأقودَنَّ الظّالمَ بِخِزامَتِه ، حتّى اُورِدَهُ مَنْهَلَ الحقِّ و إنْ كانَ كارِها .
امام على عليه السلام :بيعت شما با من، نا منتظره (بى انديشه) نبود، و كار من و شما يكسان نيست. من شما را براى خدا مى خواهم و شما مرا براى خودتان مى خواهيد.
اى مردم! مرا به خاطر خودتان يارى رسانيد. به خدا سوگند كه داد ستمديده را از ستمكار مى ستانم و ستمگر را به مهارى سخت مى كشانم، تا او را به آبشخور حق درآورم، هر چند خود نخواهد.
عنه عليه السلام :و اللّه ِ ، لَأنْ أبِيتَ على حَسَكِ السَّعْدانِ مُسَهَّدا أو اُجَرّ في الأغْلالِ مُصَفَّدا أحَبُّ إليَّ مِن أنْ ألقَى اللّه َ و رسولَه يومَ القيامةِ ظالما ··· .
و اللّه ِ ، لو اُعْطيتُ الأقالِيمَ السَّبعةَ بما تَحتَ أفلاكِها على أن أعصِيَ اللّه َ في نَمْلةٍ
أسْلُبُها جُلْبَ شَعيرةٍ ما فَعَلْتُه .
امام على عليه السلام :به خدا سوگند اگر شب را بر روى اشتر خار تا صبح بيدار مانم و مرا در كُند و زنجيرها كت بسته بكشند خوش تر دارم از اين كه در روز رستاخيز، خدا و پيامبرش را با عنوان ستمكار ديدار كنم··· .
به خدا سوگند اگر هفت اقليم را با آنچه زير آسمانهاى آنهاست به من دهند تا با
گرفتن پوست جوى از دهان مورچه اى خدا را نافرمانى كنم چنين نخواهم كرد.
امام على عليه السلام :همانا حكايت من در ميان شما همچون چراغ در تاريكى است كه هر كس به حريم آن درآيد از نور آن روشنايى مى گيرد.
عنه عليه السلام ـ أنَّه كانَ يقولُ ـ : ما للّه ِ عزّ و جلّ آيةٌ هِي أكبرُ مِنّي ، و لا للّه ِ مِن نبأٍ أعْظَمُ مِنّي .
امام على عليه السلام ـ همواره ـ مى فرمود : خداوند عزّ و جلّ را آيتى بزرگتر از من و «نبأ»ى «عظيم»تر از من نيست.
امام على عليه السلام :از آن زمان كه خداوند متعال را شناختم، انكارش نكرده ام.
امام على عليه السلام :از آن زمان كه حق به من نموده شد، در آن ترديد نكرده ام.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :قُرى ء عندَ أميرِ المؤمنينَ عليه السلام « إذا زُلزلتِ الأرضُ زِلْزالها »
إلى أنْ بَلَغَ قولَهُ : « و قالَ الإنسانُ مالَها* يومئذٍ تُحدِّثُ أخبارَها »
قال : أنا الإنسانُ ، إيّايَ تُحدِّثُ أخبارَها .
امام باقر عليه السلام :در حضور امير المؤمنين سوره «زلزلت» تلاوت شد: «آن گاه كه زمين به زلزله [واپسينِ ]خود بلرزد» تا آيه «و انسان مى گويد : زمين را چه شده است؟ در چنين روزى ، زمين خبرهايش را باز مى گويد». حضرت فرمود: آن انسان منم ، زمين خبرهايش را به من مى دهد.