امام على عليه السلام :بر شما باد اطاعت از كسى كه در نشناختنش عذرى نداريد.
الإمامُ الحسينُ عليه السلام ـ لَمّا سُئل عَن مَعرفةِ اللّه ِ ـ : مَعرفةُ أهلِ كُلِّ زمانٍ إمامَهُمُ الّذي يَجِبُ عَلَيهِمْ طاعَتُهُ .
امام حسين عليه السلام ـ هنگامى كه از ايشان درباره شناخت خدا سؤال شد ـ فرمود : [يعنى ]شناخت مردم هر زمان نسبت به امامى كه اطاعتش بر آنان واجب است.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «أ وَ مَنْ كانَ مَيْتا فأحْيَيْناهُ و جَعَلْنا لَهُ نُورا يَمْشِى بِهِ فِى النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِى الظُّـلُمَـاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا»
ـ : «مَيْت» لا يَعرفُ شَيْئا ، و«نُورا···» : إماما يُؤْتَمُّ بهِ .
امام باقر عليه السلام ـ در تفسير آيه «آيا كسى كه مرده بود و او را زنده گردانيديم و براى او نورى قرار داديم تا در پرتو آن در ميان مردم راه برود ، به كسى مى ماند كه در تاريكى هاست و از آن خارج نمى شود؟» ـ فرمود : «مرده» كسى است كه چيزى نمى داند و «نور» پيشوايى است كه به او اقتدا مى شود.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :نَحْنُ قومٌ قَدْ فَرَضَ اللّه ُ طاعَتَنا، و إنَّكُمْ لَتَأْتَمُّونَ بِمَنْ لا يُعْذَرُ النّاسُ بِجَهالَتِهِ .
امام صادق عليه السلام :ماييم آن خاندانى كه خداوند فرمانبرى از ما را واجب كرده است. شما به كسانى اقتدا مى كنيد كه مردم در نشناختن آنان معذور نيستند.
عنه عليه السلام ـ في قـولِـهِ تـعـالـى: «وَ مـنْ يُـؤْتَ الحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِىَ خَيْرًا كَثِيرًا»
ـ : طاعةُ اللّه ِ و معرفةُ الإمامِ .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و هر كه را حكمت داده شود به يقين ، خيرى فراوان داده شده است» ـ فرمود : [يعنى ]فرمانبرى از خدا و شناخت امام.