الإمامُ عليٌّ عليه السلام :اتَّقُوا باطِلَ الأملِ ، فَرُبَّ مُسْتَقْبِلِ يومٍ ليسَ بِمُسْتَدْبِرِهِ ، و مَغْبُوطٍ في أوَّلِ لَيلِهِ قامَتْ بَواكِيهِ في آخِرِهِ .
امام على عليه السلام :از آرزوى پوچ و باطل بپرهيزيد؛ زيرا چه بسا كسى كه به اميد فردا بود ، ولى آن را پشت سر نگذاشت و چه بسا كسى كه در آغاز شب به او غبطه مى خورند ولى در پايان آن به حال او مى گريند.
عنه عليه السلام :اتّقُوا خِداعَ الآمالِ ، فكَمْ مِنْ مُؤَمِّلِ يومٍ لَم يُدْرِكْهُ ، و بانيِ بِناءٍ لَم يَسْكُنْهُ ، و جامِعِ مالٍ لَم يَأكُلْهُ !
امام على عليه السلام :از فريبندگى آرزوها بپرهيزيد؛ زيرا، بسا آن كه در آرزوى روزى [ بهتر ]بوده ولى آن را در نيافته و بسا آن كه خانه اى ساخته امّا در آن ننشسته و بسا آن كه مالى گرد آورده و آن را نخورده است.
امام على عليه السلام :آرزو چون سراب است كه بيننده اش را مى فريبد و اميدوارش را مأيوس مى سازد.
امام على عليه السلام :آرزو، گمراه كننده، فريبنده و زيانبار است.
امام على عليه السلام :آرزوها، چشمان بصيرت را كور مى كنند.
امام على عليه السلام :آرزو، مايه چيرگى شيطانها بر دلِ غافلان است.
امام على عليه السلام :آرزو، همواره دروغ مى گويد.
امام على عليه السلام :ثمره آرزو، تباهى كار است.
عنه عليه السلام :إنّ الأملَ يُسْهي القلبَ ، و يُكْذِبُ الوَعْدَ ، و يُكْثِرُ الغَفْلَةَ ، و يُورِثُ الحَسْرَةَ .
امام على عليه السلام :آرزو، دل را به گمراهى مى كشاند، وعده دروغ مى دهد، غفلت بسيار به بار مى آورد، و حسرت بر جاى مى گذارد.
عنه عليه السلام :إنَّ الأملَ يُذْهِبُ العقلَ ، و يُكْذِبُ الوَعدَ ، و يَحُثُّ علَى الغَفْلَةِ ، و يُورِثُ الحَسْرَةَ . فأكْذِبوا الأملَ ؛ فإنّه غَرُورٌ ، و إنَّ صاحِبَهُ مَأزُورٌ .
امام على عليه السلام :آرزو عقل را مى برد، وعده پوچ مى دهد، به غفلت ترغيب مى كند و حسرت به بار مى آورد. پس، آرزو را دروغ شماريد، كه آرزو فريبنده است و آرزومند گناهكار است.
عنه عليه السلام :اعْلَمُوا أنّ الأملَ يُسْهي العقلَ ، و يُنْسي الذِّكْرَ . فأكْذِبُوا الأملَ ، فإنّه غَرُورٌ ، و صاحِبُهُ مغْرُورٌ .
امام على عليه السلام :بدانيد كه آرزو، خرد را به غفلت و گمراهى مى كشاند و خدا را از ياد انسان مى برد؛ پس، آرزو را دروغين دانيد كه آرزو فريبنده است و آرزومند، فريب خورده.
امام صادق عليه السلام :خوشا كسى كه آرزوهاى پوچ، او را سرگرم و غافل نكرده باشد.
عنه عليه السلام :كَمْ مِنْ نِعمةٍ للّه ِ على عبدِهِ في غَيْرِ أملِهِ ، و كَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ أملاً الخِيارُ في غَيرِهِ .
امام صادق عليه السلام :بسا نعمتى كه خداوند به بنده اش مى دهد بى آن كه آرزويش را كرده باشد و بسا كسى كه آرزوى چيزى داشته و خلاف آن نصيبش شده است.
عنه عليه السلام ـ مِن دُعائهِ يومَ عَرَفةَ ـ : أعُوذُ بكَ مِن دُنيا تَمنعُ خَيْرَ الآخِرةِ ، و مِن حَياةٍ تَمنعُ خيرَ المَماتِ ، و مِن أملٍ يَمنعُ خيرَ العَملِ .
امام صادق عليه السلام ـ در دعاى خويش در روز عرفه ـ گفت : خدايا! به تو پناه مى برم از دنيايى كه مانع خير آخرت مى شود و از زندگانى اى كه مانع نيكو مردن مى گردد و از آرزويى كه مانع كار نيك شود.