رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :المؤمنُ مِرآةٌ لأخيهِ المؤمنِ ، يَنْصَحُهُ إذا غابَ عنه، و يُمِيطُ عنه ما يَكْرهُ إذا شَهِدَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مؤمن آينه برادر مؤمن خويش است. در غيابش براى او خيرخواهى مى كند و در حضورش، نا خوشايندى ها را از او دور مى گرداند.
امام على عليه السلام :در خيرخواهى براى برادرت خالص باش، خواه خير خواهى ات زيبا [ و موافق ميل او ]باشد يا زشت و تلخ.
عنه عليه السلام :ما يَمنَعُ أحدَكُم أن يَلقَى أخاه بِما يَكْرهُ مِن عَيْبهِ إلاّ مَخافةَ أن يَلْقاهُ بمِثْلهِ ، قد تَصافَيْتُم على حُبِّ العاجِلِ و رَفْضِ الآجِلِ!
امام على عليه السلام :آنچه مانع شما مى شود كه عيب برادرتان را در پيش روى او بگوييد جز اين نيست كه مى ترسيد او نيز عيب شما را رو به رويتان بگويد. [و اين از آن روست كه ]شما براى وا گذاردن آخرت و دوستى دنيا، با هم يار و رفيق گشته ايد.
امام على عليه السلام :هر كه برادر خود را پنهانى اندرز دهد او را آراسته و هر كه آشكارا پندش دهد او را تباه كرده است.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن رأى أخاهُ عَلى أمرٍ يَكرَهُهُ فَلم يَرُدَّه عَنهُ وَ هُو يَقدِرُ علَيهَ فقد خانَهُ .
امام صادق عليه السلام :هر كه در برادر خود امر ناخوشايندى بيند و بتواند او را از آن باز دارد و چنين نكند، به او خيانت كرده است.