الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا تَرْغَبَنَّ فيمَنْ زَهِدَ فيـكَ ، و لا تَزْهَدَنَّ فيمَنْ رَغِبَ فيكَ .
امام على عليه السلام :هيچ گاه به كسى كه از تو روي گردان است، روى نياور و هيچ گاه از كسى كه به تو علاقه مند است ، روى برمتاب.
امام على عليه السلام :با كسى كه خوبيهايت را مى پوشاند و عيبهايت را پخش مى كند، برادرى مكن.
امام على عليه السلام :كسى كه نيازمند مدارا كردن با او باشى، برادر تو نيست.
عنه عليه السلام :يَنبغي للمُسلمِ أنْ يَتجَنّبَ مُواخاةَ ثلاثةٍ : الماجِنِ الفاجِرِ ، و الأحْمَقِ ، و الكَذّابِ .
امام على عليه السلام :مسلمان، بايد از برادرى كردن با سه گروه دورى ورزد: لوده فاسد، احمق، و دروغگو.
الإمامُ الحسنُ عليه السلام :لا تُواخِ أحدا حتّى تَعْرِفَ مَوارِدَهُ و مَصادِرَهُ ، فإذا استَنبطْتَ الخِبْرةَ و رضِيتَ العِشْرةَ فآخِهِ على إقالةِ العَثْرةِ و المُواساةِ في العُسْرةِ .
امام حسن عليه السلام :با هيچ كس برادرى مكن تا بدانى كجاها رفت و آمد دارد. چون از حالش به خوبى آگاه شدى و معاشرتش را پسنديدى، بر پايه گذشت از لغزشها و كمك و هميارى در سختيها، با او برادرى كن.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :لا تُقارِنْ و لا تُواخِ أربعةً : الأحْمَقَ ، و البَخيلَ ، و الجَبانَ ، و الكَذّابَ .
امام باقر عليه السلام :با چهار كس همنشينى و برادرى مكن: احمق، بخيل، ترسو و دروغگو.
امام باقر عليه السلام :چه بد برادرى است آن كه به هنگام توانگرى هوا دار توست و در وقت تهيدستى رهايت مى كند.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :احذَرْ أن تُواخيَ مَن أرادَكَ لِطَمعٍ أو خَوفٍ أو مَيْلٍ أو للأكلِ و الشُّرْبِ ، و اطلبْ مُواخاةَ الأتقياءِ و لو في ظُلُماتِ الأرضِ ، و إنْ أفنيتَ عُمْرَكَ في طلبِهِم .
امام صادق عليه السلام :از برادرى كردن با كسى كه تو را به طمع چيزى يا از سر ترس يا خواهشى و يا به خاطر خورد و خوراك مى خواهد، دورى كن و برادرى پرهيزگاران را بجوى، هر چند براى جستن آنها در اعماق زمين فرو روى و هر چند عمر خود را در اين راه صرف كنى.
امام صادق عليه السلام :در دوستىِ كسى كه آنچه براى خود مى خواهد براى تو نمى خواهد، خيرى نيست.