HadithLib.Com

273. توبه، آمرزش مى آورد

صفحه اختصاصي حديث و آيات قرآن كريم:

مَن يَعْمَلْ سوءا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللّه َ يَجِدِ اللّه َ غَفورا رَحيما؛ حديث

هر كس كار بدى انجام دهد يا به خود ظلم كند، سپس از خداوند طلب آمرزش نمايد، خداوند او را مى آمرزد؛ او بخشنده و مهربان است.

صفحه اختصاصي حديث و آيات امام على عليه السلام: ما كانَ اللّه ُ لِيَفْتَحَ عَلى عَبدٍ بابَ الشُّـكرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الزّيادَةِ، وَ لا لِيَفْتَحَ عَلى عَبدٍ بابَ الدُّعاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الاِْجابَةِ، وَ لا لِيَفْتَحَ لِعَبدٍ بابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الْمَغْفِرَةِ؛ حديث

چنين نيست كه خداوند، درِ شكر را به روى بنده اى باز كند و درِ زياد شدن نعمت را به روى او ببندد يا درِ دعا را به روى بنده اى باز كند و درِ اجابت را به رويش ببندد يا درِ توبه را به روى بنده اى باز كند و درِ آمرزش را به روى او ببندد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات پيامبر صلي الله عليه و آله: اِنَّ اللّه َ تَعالى يَغْفِرُ لِلْمُذنِبينَ اِلاّ مَنْ لا يُريدُ اَنْ يُغْفَرَ لَهُ! قالوا: يا رَسولَ اللّه ِ، مَنِ الَّذى يُريدُ اَنْ لا يُغْفَرَ لَهُ؟! قالَ: مَنْ لا يَسْتَغْفِرُ؛ حديث

خداى متعال، گنه كاران را مى آمرزد، مگر كسى را كه خودش نخواهد آمرزيده شود. عرض كردند: اى پيامبر خدا! چه كسى خواهان آن است كه آمرزيده نشود؟ فرمودند: كسى كه آمرزش نمى طلبد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات پيامبر صلي الله عليه و آله: مَنْ اَكْثَرَ مِنَ الاِْستِغْفارِ جَعَلَ اللّه ُ لَهُ مِنْ كُلِّ هَمٍّ فَرَجا وَ مِنْ كُلِّ ضَيقٍ مَخْرَجا وَ رَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لايَحْتَسِبُ؛ حديث

هر كس بسيار استغفار كند، خدا براى او از هر غمى گشايش، از هر تنگنايى رهايى و از جايى كه انتظار ندارد روزى مى دهد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات پيامبر صلي الله عليه و آله: اَنَسٌ: قيلَ: يا رَسولَ اللّه ِ، اَلرَّجُلُ يَكونُ حَسَنَ الْعَقْلِ كَثيرَ الذُّنوبِ؟ قالَ: ما مِنْ آدَمىٍّ اِلاّ وَ لَهُ ذُنوبٌ وَ خَطايا يَقْتَرِفُها، فَمَنْ كانَتْ سَجيَّتُهُ الْعَقْلَ وَ غَريزَتُهُ الْيَقينَ لَمْ تَضُرَّهُ ذُنوبُهُ. قيلَ: كَيْفَ ذلِكَ يا رَسُولَ اللّه ِ؟ قالَ: لاَِنَّهُ كُلَّما اَخْطَـاَ لَمْ يَلْبَثْ اَنْ تَدارَكَ ذلِكَ بِتَوْبَةٍ وَ نَدامَةٍ عَلى ما كانَ مِنْهُ فَيَمْحو ذُنوبَهُ وَ يَبْقى لَهُ فَضْلٌ يَدْخُلُ بِهِ الْجَنَّةَ؛ حديث

اَنس گويد: سؤال شد: «اى رسول خدا! ممكن است كسى از عقل نيكو برخوردار باشد و گناهان بسيار داشته باشد؟». پيامبر صلي الله عليه و آله فرمودند: هيچ انسانى نيست، مگر اين كه گناهان و خطاهايى مرتكب مى شود، ولى هر كس سرشتش، عقل و نهادش، يقين باشد، گناهانش به او آسيب نمى رساند».
گفته شد: «اى رسول خدا! چگونه است اين؟». فرمودند: «زيرا عاقل هرگاه مرتكب خطايى گردد، بى درنگ آن را با توبه و پشيمانى جبران كند و با اين كار، گناهانش را پاك مى گرداند و خوبى هايى برايش باقى مى ماند كه با آن، وارد بهشت مى گردد».