216. از پدر و مادر شروع كنيد

از تو مى پرسند چه چيز انفاق كنند؟ بگو: «هر خير و نيكى، كه انفاق مى كنيد، بايد براى پدر و مادر و خويشاوندان و يتيمان و مستمندان و درماندگان در سفر باشد و هر كار خيرى كه انجام دهيد، خداوند از آن آگاه است.

تا زمانى كه خويشاوند نيازمند است، به كسى ديگر نبايد صدقه داد.

بهترين صدقه آن است كه وقتى سالم هستى و به زندگى اميددارى و از دچار شدن به فقر مى ترسى، صدقه بدهى و نگذارى وقتى كه جانت به لب رسيد (و در بستر مرگ افتادى) بگويى: اين مقدار مال فلان باشد و آن مقدار مال بهمان، چون در آن هنگام مالِ فلان و بهمان خواهد شد.

هر كس به پسر و يا دختر يتيمى نيكى كند، من و او در بهشت مانند اين دو انگشت همسايه يكديگريم.

صدقه بجا، نيكوكارى، نيكى به پدر و مادر و صله رحم، بدبختى را به خوش بختى تبديل و عمر را زياد و از پيشامدهاى بد جلوگيرى مى كند.