قرآن كريم: وَ لا تُطِعْ كُلَّ حَلاّفٍ مَهينٍ * هَمّازٍ مَشّاءٍ بِنَميمٍ * مَنّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثيمٍ؛
از كسى كه بسيار سوگند مى خورد و پَست است، اطاعت نكن؛ كسى كه بسيار عيب جوست و كارش سخن چينى است مانع كار خير مى شود و به ظلم و بدكارى مى كوشد.
پيامبر صلي الله عليه و آله: تَـكَلَّـفُوا فِعْلَ الْخَيْرِ وَ جاهِدوا نُفوسَكُمْ عَلَيْهِ، فَاِنَّ الشَّرَّ مَطْبوعٌ عَلَيْهِ الاِنْسانُ؛
در كار خير، خود را به زحمت اندازيد و در اين راه با هوا و هوس خود مبارزه كنيد، زيرا طبيعت انسان به بدى تمايل دارد.
امام على عليه السلام: اَللَّئيمُ لا يُرْجى خَيْرُهُ وَ لا يُسْلَمُ مِنْ شَرِّهِ وَ لا يُؤْمَنُ مِنْ غَوائِلِهِ؛
افراد پَست به خيرشان اميد و از شرشان امان و از به هلاكت انداختنشان ايمنى نيست.
امام صادق عليه السلام: اِنَّ مِنْ اَكبَرِ السِّحْرِ النَّميمَةَ؛ يُفَرَّقُ بِها بَيْنَ المُتَحابَّيْنِ، وَ يُجْلَبُ العَداوَةُ عَلَى الْمُتصافِيَينِ، وَ يُسْفَكُ بِهَا الدِّماءُ، وَ يُهْدَمُ بِهَا الدّورُ، وَ يُكْشَفُ بِها السُّتورُ. وَ النَّمّامُ اَشَرُّ مَنْ وَطئَ عَلَى الاَْرْضِ بِقَدَمٍ؛
از بزرگ ترين جادوها سخن چينى است؛ زيرا با سخن چينى، ميان دوستان جدايى انداخته مى شود، ياران يكدل با هم دشمن مى گردند، خون ها ريخته مى شود، خانه ها ويران مى گردد و پرده ها دريده مى شود. آدم سخن چين، بدترين كسى است كه روى زمين قدم برمى دارد.
پيامبر صلي الله عليه و آله: اَلا اُخْبِرُكُمْ بِشِرارِكُمْ؟ قالوا: بَلى يا رَسولَ اللّه ِ. قالَ: المَشّاؤونَ بِالنَّميمَةِ، المُفَرِّقونَ بَيْنَ الاَحِبَّةِ اَلْباغونَ لِلبُرَآءِ العَيبَ؛
آيا شما را از بدترين افرادتان آگاه نكنم؟ عرض كردند: چرا، اى رسول خدا! فرمودند: كسانى كه سخن چينى مى كنند، آنان كه ميان دوستان جدايى مى اندازند، كسانى كه براى افراد پاك و بى گناه، عيب مى تراشند.
