173. آموزش و پرورش

اوست خدايى كه در ميان درس نخواندگان، پيامبرى از خودشان برانگيخت كه آياتش را بر آنان بخواند و آنان را تزكيه كند و به آنان كتاب و حكمت بياموزد هر چند پيش از آن در گمراهى آشكارى بودند.

اما علم: اگر انسان فقير باشد ، از آن بى نيازى حاصل مى شود، اگر بخيل باشد ، سخاوت ، اگر خوار باشد ، عزّت ، اگر بيمار باشد ، سلامتى ، اگر دور باشد ، نزديك مى شود ، اگر هرزه باشد ، حيا ، اگر پَست باشد ، والايى ، اگر حقير باشد ، شرافت و حكمت و مَقام . پس اينها چيزهايى هستند كه از دانش خردمند به دست مى آيد . پس خوشا به حال آن كس كه عاقل بود و دانست .

هر كس در جستجوى دانش باشد تا با آن اسلام را زنده كند و مرگ او فرا رسد، در بهشت ميان او و پيامبران تنها يك درجه فاصله است.

اگر پس از غايب شدن حضرت قائم عليه السلام دانشمندان الهى كه مردم را به سوى او دعوت مى كنند و راهنمايى مى نمايند و از دينش دفاع مى كنند و بندگان ناتوان خداوند را از دام شيطان و دام هاى دشمنان اهل بيت عليهم السلامنجات مى دهند ، نبودند ، هيچ كس نمى ماند مگر اين كه از دين باز مى گشت ، ولى آنان اند كه زمام دل هاى شيعيان ضعيف را همچون سكّانِ در دست ناخداى كشتى به دست گرفته اند . اينان همان انسان هاى برتر نزد خداوندند .

خداوند، رسولان خود را به سوى جن و اِنس فرستاد تا پرده اين جهان را براى آنان كنار زنند و آنها را از بدى هايش برحذر دارند و برايشان از دنيا مَثَل هايى بياورند وآنان را به عيب هاى آن، بينا گردانند و آنچه را مايه عبرت است، از دگرگونى احوال همچون سلامتى و بيمارى هاى دنيا و حلال و حرام آن و آنچه كه خداوند از بهشت و جهنم و عزّت و ذلّت، براى اطاعت كنندگان و معصيت كارانِ آنان فراهم آورده است، به گوش آنان بخوانند.