172. خدايا! خانواده ام را روسفيد گردان

پروردگارا! از همسران و فرزندانمان، نورچشمانى برايمان قرار ده و ما را پيشواى تقوا پيشگان گردان.

عيسى بن مريم عليه السلام از كنار قبرى گذشت كه صاحب آن عذاب مى شد سال بعد نيز از كنار همان قبر گذشت و ديد ديگر عذاب نمى شود. عرض كرد: پروردگارا! سال گذشته از اين قبر عبور كردم و صاحبش عذاب مى شد و امسال كه از آن مى گذرم، ديگر عذاب نمى شود؟ خداوند جلّ جلالُه به او وحى فرمود: اى روح خدا! او فرزند صالحى داشت كه بزرگ شد و راهى را بازسازى كرد و يتيمى را سرپرستى نمود و من هم به خاطر اين كارهاى فرزندش، او را آمرزيدم.

من از پروردگار خود، فرزندى زيبا يا فرزندى خوش قد و قامت نخواستم بلكه از پروردگارم فرزندى خواستم كه مطيع خدا و خداترس باشد، تا هر وقت به او نگريستم و ديدم خدا را اطاعت مى كند، چشمم روشن شود.

فرزند شايسته، گلى خوشبو از جانب خداست كه نصيبِ بندگانش كرده است.

خداى پاك و بلند مرتبه، كرامت خويش (يعنى نبوّت) را به محمّد صلي الله عليه و آلهارزانى داشت و او را در بهترين خاندان [در ميان بنى هاشم ]روياند... خانواده او، بهترين خانواده است؛ درختى است با شاخه هاى بلند كه دست كسى به ميوه هايش نمى رسد. او پيشواى پرهيزگاران و [مايه] بصيرت ره يافتگان است... شيوه اش ميانه روى و سُنّتش هدايت و سخنش جداكننده حق از باطل و داورى اش عدل است.