124. درياب ضعيفان را

آيا آن كس را كه منكر روز جزاست ديده اى؟ او همان كسى است كه يتيم را با خشونت مى راند، و ديگران را به اطعام بينوايان تشويق نمى كند.

اى على! هرگاه يتيم بگريد، عرش به لرزه مى افتد، سپس خداوند ـ عزّ و جلّ ـ به جبرئيل مى فرمايد: آتش دوزخ را براى كسى كه او را گرياند، گسترش بده كه من او را خواهم گرياند. و براى كسى كه او را خنداند در بهشت جايى باز كن كه من او را خندان سازم.

بهترين خانه هاى مسلمانان، خانه اى است كه در آن يتيمى باشد و به او نيكى كنند و بدترين خانه هاى مسلمانان، خانه اى است كه در آن يتيمى باشد و با او بدى كنند. من و سرپرست يتيم، در بهشت مانند دو انگشت همراهيم.

هر كس يتيمى را سرپرستى كند تا آن كه بى نياز گردد، خداوند به سبب اين كار بهشت را بر او واجب سازد، همچنان كه آتش دوزخ را بر خورنده مال يتيم واجب ساخته است.

آيا دوست دارى نرمدل شوى و به خواسته ات برسى؟ به يتيم مهربانى كن و دست محبّت بر سر او بكش و از غذايت به او بخوران، تا دلت نرم شود و به خواسته ات برسى.