قرآن كريم: وَ لَوْ بَسَطَ اللّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا فِى الْأَرْضِ وَ لكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ ما يَشاءُ إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبيرٌ بَصيرٌ؛
اگر خداوند روزى را براى بندگانش وسعت دهد، در زمين طغيان و ستم مى كنند، از اين رو به مقدارى كه مى خواهد (صلاح مى داند) نازل مى كند، كه او نسبت به بندگانش آگاه و بيناست.
امام صادق عليه السلام : مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ فى اَهْلِ بَيْتِهِ زيدَ فى رِزْقِهِ؛
هر كس به شايستگى در حقّ خانواده اش نيكى كند، روزيش زياد مى شود.
امام صادق عليه السلام: اَ لْبِرُّ يَزيدُ فِى الرِّزْقِ؛
نيكوكارى، روزى را زياد مى كند.
پيامبر صلي الله عليه و آله: اِنَّ اللّهَ لَيَبْتَلِى الْعَبْدَ بِالرِّزْقِ لِيَنْظُرَ كَيْفَ يَعْمَلُ فَاِنْ رَضىَ، بورِكَ لَهُ وَ اِنْ لَمْ يَرْضَ، لَمْ يُبارَكْ لَهُ؛
خداوند، انسان را با روزى آزمايش مى كند، تا ببيند چگونه عمل مى كند؛ اگر راضى شود، بركت داده مى شود و اگر راضى نشود، بركت داده نمى شود.
امام باقر عليه السلام: اَللّهُمَّ ارْزُقْنى رِزْقا حَلالاً يَكْفينى وَ لاتَرْزُقْنى رِزْقا يُطْغينى وَ لاتَبْتَليَنّى بِفَقْرٍ اَشْقى بِهِ مُضَيِّقا عَلَىَّ ... ؛
خداوندا! مرا روزىِ حلالى بده كه كفايتم كند، و روزى اى نده كه به طغيانم كشانَد و به فقرى گرفتارم نكن كه با آن بدبخت شوم و به تنگنا افتم.
