قرآن كريم: رَبِّ هَبْ لى مِن لَّدُنْكَ ذُرّيَةً طَيِّـبَةً اِنَّكَ سَميعُ الدُّعاءِ؛
پروردگارا! از جانب خود، فرزندى پاك [و پسنديده] به من عطا كن، كه تو شنونده دعايى.
امام باقر عليه السلام: اَللّهُمَّ! ارْزُقْنى وَلَدا وَ اجْعَلْهُ تَقيّا زَكيّا لَيْسَ فى خَلْقِهِ زيادَةٌ وَ لا نُقْصانٌ وَ اجْعَلْ عاقِبَتَهُ اِلى خَيْرٍ؛
خداوندا! به من فرزندى عطا كن و او را پرهيزگار و پاك قرار ده كه در آفرينشش كم و زيادى نباشد و سرانجامش را نيكو گردان.
پيامبر صلي الله عليه و آله: اَدِّبُوا اَوْلادَكُمْ فى بُطونِ اُمَّهاتِهِمْ. قيلَ: وَ كَيْفَ ذلِكَ يا رَسُولَ اللّه ِ؟ فَقالَ: بِاِطْعامِهِمُ الْحَلالَ؛
فرزندانتان را در رحم مادرانشان تربيت كنيد. سئوال شد: اين چطور ممكن است، اى رسول خدا؟ فرمودند: با خوراندن غذاى حلال (به مادرانشان).
پيامبر صلي الله عليه و آله: بَيْتٌ لا صِبْيانَ فيهِ لا بَرَكَةَ فيهِ؛
خانه اى كه كودك در آن نباشد ، بركت ندارد.
امام صادق عليه السلام: اِنَّ اللّه َ لَيَرْحَمُ الْعَبْدَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ؛
بدون ترديد، خداوند بر بنده خود به خاطر شدّت محبّت به فرزندش، رحم مى كند.
