قرآن كريم: الَّذينَ يُنْفِقونَ فِى السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ وَ الْكاظِمينَ الْغَيْظَ وَ الْعافينَ عَنِ النّاسِ وَ اللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ؛
(پرهيزكاران)، كسانى هستند كه در توانگرى و تنگدستى، انفاق مى كنند و خشم خود را فرو مى برند و از خطاى مردم در مى گذرند. و خداوند، نيكوكاران را دوست دارد.
پيامبر صلي الله عليه و آله: تَعافَوْا تَسْقُطِ الضَّغائِنُ بَيْنَـكُمْ؛
از يكديگر گذشت كنيد، تا كينه هاى ميان شما از بين برود.
پيامبر صلي الله عليه و آله: مَنْ عَفا عَنْ مَظْلَمَةٍ، اَبْدَلَهُ اللّه ُ بِها عِزّا فِى الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ؛
هر كس از ظلمى كه در حقّ او شده، گذشت كند، خداوند، به جاى آن، در دنيا و آخرت به او عزّت مى بخشد.
امام على عليه السلام: بِئسَ الْقَرينُ الْغَضَبُ: يُبْدِى الْمَعائِبَ و يُدْنِـى الشَّرَّ وَ يُباعِدُ الْخَيرَ؛
خشم، هم نشين بسيار بدى است: عيب ها را آشكار، بدى ها را نزديك و خوبى ها را دور مى كند.
امام صادق عليه السلام: ثَلاثٌ مَنْ اَ تَى اللّهَ بِواحِدَةٍ مِنْهُنَّ، اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنَّةَ: اَلاِْنْفاقُ مِنْ اِقتارٍ، وَ الْبِشْرُ لِجَميعِ الْعالَمِ، وَ الاِْنْصافُ مِنْ نَفْسِهِ؛
هر كس يكى از اين كارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند، بهشت را براى او واجب مى گرداند: انفاق در تنگدستى، گشاده رويى با همگان و رفتار منصفانه.
