لقمان به پسرش گفت: فرزندم! همواره در مجلس دانشمندان باش و سخنان حكيمان را بشنو، كه خداوند، دلِ مرده را به نور حكمت زنده مى كند؛ همان گونه كه زمين مرده را با باران سيل آسا، زنده مى گرداند.
رحمت خدا بر بنده اى كه امر ما را زنده كند ... دانش هاى ما را فرا گيرد و به مردم بياموزد. اگر مردم، زيبايى هاى سخنان ما را مى دانستند، از ما پيروى مى كردند.
