46. چشم بسته قبول نكن

از آنچه به آن آگاهى ندارى، پيروى مكن؛ زيرا كه گوش و چشم و دل، همه مسئولند.

اگر دانشمندان، نصيحت را پنهان دارند، خيانت كرده اند. اگر سرگشته گمراهى را ديدند و او را راهنمايى نكردند و يا (دل) مرده اى را زنده ننمودند، وه كه چه كار زشتى كرده اند! چون خداوند تبارك و تعالى، در كتاب، از ايشان پيمان گرفته كه به معروف و آنچه فرمان يافته اند، فرمان دهند و از آنچه نهى شده اند، نهى كنند و بر نيكوكارى و پرهيزكارى، يكديگر را يارى كنند و در گناه و ستم، يكديگر را يارى نكنند.

با هر عالمى ننشينيد، مگر عالمى كه شما را از پنج چيز، به پنج چيز دعوت كند: از شكّ به يقين، از دشمنى به خيرخواهى، از تكبّر به تواضع، از ريا به اخلاص و از علاقه به دنيا، به بى اعتنايى به آن.

درباره آيه «زيرا كه گوش و چشم و دل، همه مسئولند»، فرمودند: از گوش، درباره آنچه شنيده است، از چشم، درباره آنچه بدان نگريسته و از دل، درباره باورها و دل بستگى هايش بازخواست مى شود.

تو حق ندارى هر چه را كه خواستى بگويى... خداوند، رحمت كند كسى را كه خير بگويد و سود ببرد، يا سكوت نمايد و سالم بماند و نيز حق ندارى هر چه را مى خواهى گوش بدهى.