37. امتياز مسلمان

قرآن كريم:

كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنّاسِ تَأْمُرونَ بِالْمَعْروفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تُؤْمِنونَ بِاللّهِ؛

شما بهترين امّتى هستيد كه براى مردم پديدار شده ايد؛ (زيرا كه) امر به معروف و نهى از منكر مى كنيد و به خدا ايمان داريد.

امام باقر عليه السلام: اِنَّ الاَْمْرَ بِالْمَعْروفِ وَ النَّهْىَ عَنِ الْمُنْكَرِ، سَبيلُ الاَْنْبياءِ، وَ مِنْهاجُ الصُّلَحاءِ، فَريضَةٌ عَظيمَةٌ، بِها تُقامُ الْفَرائِضُ، وَ تَاْمَنُ الْمَذاهِبُ، وَ تَحِلُّ الْمَكاسِبُ، و تُرَدُّ الْمَظالِمُ، وَ تَعْمُرُ الاَْرْضُ، وَ يُنْصَفُ مِنَ الاَْعْداءِ، وَ يَسْتَقيمُ الاَْمْرُ؛

امر به معروف و نهى از منكر، راه و روش پيامبران و شيوه صالحان است و فريضه بزرگى است كه ديگر فرايض به واسطه آن بر پا مى شود. راه ها امن مى گردد و درآمدها حلال مى شود و حقوق پايمال شده، به صاحبانش برمى گردد، زمين آباد مى شود و (بدون ظلم)، حقّ از دشمنان گرفته مى شود و كارها سامان مى پذيرد.

پيامبر صلي الله عليه و آله: لايَاْمُرُ بِالْمَعروفِ وَ لايَنْهى عَنِ الْمُنكَرِ اِلاّ مَنْ كانَ فيهِ ثَلاثُ خِصالٍ: رَفيقٌ بِما يَاْمُرُ بِهِ، رَفيقٌ فيما يَنْهى عَنهُ، عَدْلٌ فيما يَاْمُرُ بِهِ، عَدْلٌ فيما يَنْهى عَنهُ؛ عالِمٌ بِما يَاْمُرُ بِهِ، عالِمٌ بِما يَنْهى عَنهُ؛

امر به معروف و نهى از منكر نكند مگر كسى كه سه خصلت در او باشد: در امر و نهى خود مدارا كند، در امر و نهى خود ميانه روى نمايد و به آنچه امر و نهى مى كند، دانا باشد.

امام على عليه السلام: وَ ما اَعْمالُ الْبِرِّ كُـلُّها وَ الْجِهادُ فى سَبيلِ اللّه ِ عِنْدَ الاَْمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْىِ عَنِ الْمُنْكَرِ اِلاّ كَنَفْثَةٍ فى بَحْرٍ لُجِّىٍّ؛

همه كارهاى خوب و جهاد در راه خدا، در برابر امر به معروف و نهى از منكر، چون قطره اى است در درياى عميق.

پيامبر صلي الله عليه و آله: لايَزالُ النّاسُ بِخَيْرٍ ما اَمَروا بِالْمَعْروفِ وَ نَهَوا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تَعاوَنوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى، فَاِذا لَم يَفْعَلوا ذلِكَ، نُزِعَتْ مِنهُمُ الْبَرَكاتُ، وَ سُلِّطَ بَعضُهُم عَلى بَعضٍ، وَ لَم يَكُنْ لَهُمْ ناصِرٌ فِى الاَْرْضِ وَ لا فِى السَّماءِ؛

تا زمانى كه مردم، امر به معروف و نهى از منكر نمايند و در كارهاى نيك و تقوا به يارى يكديگر بشتابند، در خير و سعادت خواهند بود، اما اگر چنين نكنند، بركت ها از آنان گرفته شود و گروهى بر گروه ديگر سلطه پيدا كنند و نه در زمين ياورى دارند و نه در آسمان.