خداوند ـ تبارك و تعالى ـ ، آفريدگان خود را بيهوده نيافريد و آنان را به حال خود رها نكرد؛ بلكه آنها را آفريد تا قدرت خويش را نشان دهد و تكليف عبادت (اطاعت) خود را به دوش آنها نهد تا با آن، سزاوار خشنودى او شوند. آنان را نيافريد تا از آنها سودى ببرد و يا زيانى را به وسيله آنها از خود، دور سازد. بلكه آفريدشان تا به آنها سود برساند و آنها را به نعمت جاودان (بهشت) برساند.
